Veenendaal

Een zomeravond in juni. Een aangename temperatuur bij ondergaande zon. Bij de surfvijver verzamelt zich een groepje Veenendalers. Zij zullen zich laten rondleiden door Aly van Eijk van het IVN, de natuur in. Wellicht één van de laatste keren, misschien zelfs de allerlaatste keer, want dit stukje prachtige, unieke natuur zal moeten wijken voor een complex van sportvelden. Dubbele Europese bescherming mag niet baten. De gemeenteraad heef er al lang over besloten, en de dagen van dit gebied zijn geteld.

Omdat dit wel eens de laatste keer zou kunnen zijn, had Aly alle raadsleden, wethouders en de burgemeester uitgenodigd om mee te wandelen. Echter, alleen Jan Breur (SP) had de moeite genomen om hiervan gebruik te maken en te genieten van het sprookjesachtige landschap.

Naast Breur was er gelukkig ook nog ander, niet politiek publiek op het Rondje Surfvijver afgekomen. Een aardig clubje liep met Aly mee door het gebied rondom en achter de surfvijver.

De omgeving van de surfvijver kent een grote diversiteit aan planten, insecten en vogels. Zo is er een bosje waar het in de herfst een paradijs is voor Elfenbankjes. In de bomen en struiken, en op het water hoor en zie je meerkoeten, eenden, nachtegalen en een enkele reiger op z??n tijd. Juffertjes schieten over het wateroppervlak. Vinken scheren in hun typerende bogen door het luchtruim. De surfvijver huisvest zelfs een vrij forse waterschildpad die ooit door zijn eigenaar is weggedaan en prima gedijt in zijn nieuwe leefomgeving.

Maar wat nog veel interessanter is dan een wilde schildpad, is het zogenaamde Legokruid. Een plant die je uit elkaar kunt trekken en weer in elkaar kan zetten. Machtig interessant, vonden met name de jongere deelnemers aan de wandeling. Ze namen dan ook even de tijd om zelf te lego??en met de plant.

Maar niet alles is even mooi. Op gegeven moment bracht de wandeling ons tot een confrontatie met de wrede achteloosheid van de mens. Op een gebied waar veel konijnenholen zaten, was nu een hoop zand gestort. Je ziet het niet aan de buitenkant, maar deze heuvel is een massagraf waarin talloze onschuldige konijnen levend zijn begraven en een verschrikkelijke verstikkingsdood hebben gevonden.

De achteloosheid van de mens gaat echter nog verder dan dit konijnengraf. Een groot deel van het gebied gaat ten grave gedragen worden voor de realisatie van sportvelden. Vrij zinloos, omdat er al eerder een stuk natuur is opgeofferd voor een voetbalveld waarop nooit een officiële wedstrijd of training heeft plaatsgevonden. Een schrale troost is dat het veld nu bij tijd en wijle wordt ??gekraakt?? door kinderen die er niet al te gek ver vandaan wonen. Zo wordt er tenminste nog gebruik van gemaakt?

Dit schilderachtige landschap wacht hetzelfde lot, en de kans bestaat dat ook deze nieuwe sportvelden te weinig gebruik zullen vinden om rendabel te zijn. Critici denken ook dat dit de bedoeling is, zodat de weg naar bebouwing op die manier gebaand wordt. Zodra er eenmaal besloten is dat de sportvelden niet ??naar verwachting?? lopen, worden er villa??s neergekwakt. Als deze speculaties kloppen, is dat een zeer kwalijke zaak en de SP zal dat zeker niet ongemerkt voorbij laten gaan.

Veel van de planten die in dit gebied groeien, genieten dubbele Europese bescherming. Dat zal ze echter niet redden, ook zij zullen worden opgeofferd omwille van het sportpark. Allemaal onder het motto ??van die planten groeien er toch al genoeg in de omgeving.? Weet je ook gelijk wat Europese bescherming waard is? Alleen één boom zal het overleven. Een heel bijzondere els, die eruit ziet alsof het meerdere bomen zijn die in elkaar zijn gewikkeld. Die zal een eigen plekje krijgen in de plannen, maar de omringende natuur zal definitief verdwijnen.

De zon gaat onder voor dit stukje natuur. Het is een kwestie van tijd voordat deze unieke biotoop vernietigd wordt omwille van dubieuze redenen die ondersteund worden door drogredeneringen. En langzaam maar zeker wordt Veenendaal minder groen?

Tekst en foto's: Jan Breur