Veenendaal

Als redactie werden we gevraagd het onderstaande artikel te plaatsen. We geven hier graag gehoor aan

Fietsen

Op een dag stonden ze daar ineens naast de voordeur in mijn prachtstraat. Twee op het oog gloednieuwe fietsen van een bekend merk. Eerst ging ik ervan uit dat de buren visite hadden, dus besteedde ik er verder geen aandacht aan. Maar nadat er een week voorbijgegaan was, zonder dat de fietsen verplaatst waren, werd het toch wel een beetje vreemd. Want wie laat er nu tegenwoordig zulke prijzige fietsen dag en nacht buiten staan. En dat nog wel in onze prachtwijk.

Op een zonnige zondagmiddag, toen mijn vriend en ik juist waren thuisgekomen van een fietstochtje op onze oude, maar nog in goede staat verkerende fietsen, belde een mevrouw uit de straat aan. Of wij wisten van wie die fietsen waren. Nee dus.
Het bleek dat wij niet de enige waren die verrast waren met twee nieuwe fietsen. Verdeeld over onze straat waren zo?n stuk of acht van dezelfde fietsen netjes op slot naast diverse voordeuren gestald. Eigenaars onbekend.

De mevrouw liet het er niet bij zitten. IJverig noteerde zij de verschillende framenummers en vertrok met de mededeling dat zij direct de politie zou bellen. Fijn, tenminste nog iemand die een beetje in de gaten houdt wat er allemaal gebeurt op straat, dacht ik nog.
Tot mijn verbazing stonden de fietsen er de volgende dag toen ik uit mijn werk kwam nog. En de week daarna nog steeds. Goh, en ik altijd maar denken dat ik mijn oude brik ?s nachts trouw in de schuur moet zetten!

Gisterochtend bedacht ik mij, dat nu mijn vakantie ingegaan is, ik toch ook wel eens moeite kon doen om de fietsen bij hun rechtmatige eigenaars te laten terugbezorgen. Onder het genot van een kop koffie belde ik 0900-8844; het nummer bij aanhoudende overlast in de wijk en diefstal zonder een spoor van de dader. Na een tijd in de wacht gestaan te hebben, nam een vriendelijke agent uit Ede de telefoon op. Tja, ook bij een goede organisatie kan er wel eens iets mis gaan, dus na verontschuldigingen te hebben aangeboden verbond de man mij door met de politie Veenendaal. Hier moest ik meer geduld hebben, maar na zo?n minuut of tien werd dit beloond: politie regio Utrecht. Nadat de agente bevestigde dat ik bij dit nummer een melding over Veenendaal kon doen, vertelde ik het verhaal van de fietsen die al twee weken in onze straat achtergelaten zijn en overduidelijk gestolen zijn. De mevrouw onderbrak mijn verhaal: ?Mevrouw, staan die fietsen op slot? Want dan moet u dit bij de gemeente melden, dan betreft het gevonden voorwerpen.? Voortvarend gaf zij mij het nummer van de Servicelijn Veenendaal, centraal meldpunt openbare ruimte. Dat zij daarbij het netnummer van Veenendaal niet goed weergaf, vergaf ik haar maar, tenslotte belde ik zelf vanuit mijn eigen woonplaats.

Gelukkig, de mevrouw van de Servicelijn nam wel vlot op. Na mijn verhaal gehoord te hebben, sprak zij haar verbazing uit over het feit dat de politie hier geen werk van maakte, omdat hier ?duidelijk iets niet pluis is?. Vervolgens deelde zij mij laconiek mee, dat ik de Kringloopwinkel maar moest bellen, die zou de fietsen wel ophalen. Nu kreeg ik er genoeg van. In de eerste plaats zat ik al lang genoeg aan de telefoon, vond de beambte zelf ook dat er iets niet in orde was en bovendien had ik geen behoefte om de hele straat af te lopen om ook weer alle framenummers te gaan noteren. Want welke fietsen moeten de mensen van de Kringloopwinkel dan wel en welke niet meenemen? Je zult maar niets vermoedend jouw eigen fiets op slot bij je voordeur gestald hebben, om hem vervolgens in een auto van de Kringloop te zien verdwijnen! Nadat ik mijn lichte ergernis hierover uitte kreeg ik een veeg uit de pan van de mevrouw. Dat het mij al een heleboel tijd en irritatie gescheeld zou hebben, als ik de gemeentepagina in de krant gewoon gelezen zou hebben, dan zou ik weten dat gevonden voorwerpen hiernaartoe moesten en dan had ik hen gelijk kunnen bellen.
Ja, natuurlijk, hoe had ik zo stom kunnen zijn; een melding van een lading gestolen fietsen doe je tegenwoordig bij de Kringloopwinkel! Toen ik de mevrouw erop wees, dat ik de hele procedure op zijn zachts gezegd vreemd vond en dat zij ook haar vaste takenpakket wel zou hebben, maar deze melding zelf ter hand zou kunnen nemen, kreeg ik als antwoord het nummer van de Kringloopwinkel. ?Goedemorgen mevrouw?.

Laat ik nou toevallig net een paar dozen met overtollige boeken klaar hebben staan voor de Kringloopwinkel. Dus auto volgeladen en op naar de winkel!
De welwillende medewerker die toesnelt om mijn vrachtje uit de kofferbak te halen, kijkt stomverbaasd bij mijn verhaal en haalt de bedrijfsleider erbij.
Ook deze meneer is stomverbaasd. ?Nee mevrouw, zo gaat dat niet. U moet dit aangeven bij de politie, deze gaat dan ter plaatse een kijkje nemen en geeft ons dan de opdracht om de fietsen op te halen. Maar weet u wat u doet; kijk het nog een weekje aan en als ze er dan nog staan belt u mij, dan zoeken wij er een oplossing voor?.
Wie het nog begrijpt mag het zeggen.

Wilma