Veenendaal

DOOR: MARTINA

Het is zaterdagochtend, rond kwart over acht. Ik sta voor het raam om te kijken of de krantenbezorger bij mij de Volkskrant zal komen brengen. Meestal ligt de krant al op de mat, als ik naar beneden loop. Vandaag niet.

Daar komt de bezorger aan. Ik zwaai naar hem en terwijl hij zijn fiets op de standaard zet, loop ik naar de deur om de krant aan te nemen.

"Zo, je bent laat. Heb je je verslapen?", vraag ik lachend en kijk de man van rond de vijfendertig aan.
"Nee", antwoordt hij, "Het regent en dan is het lastig kranten bezorgen. Bovendien is het zaterdag en dan versleep ik zo'n vijftig kilo's aan papier door de wijk."

Daar had ik eigenlijk nooit zo bij stil gestaan.

"Gelukkig komen er betere tijden aan. Het wordt 's ochtends alweer wat lichter," bemoedig ik hem.
"Dat is wel zo, maar ik stop ermee!", deelt mijn doorregende bezorger mee.

Als hij ziet dat ik mijn wenkbrauwen optrek, licht hij toe dat hij een reguliere baan heeft en dat hij een beetje lekker gemaakt was met een vergoeding voor de bezorging van driehonderzestig euro. Maar nu hij zijn belastingformulier had ingevuld, bleek dat hij voor netto twee euro vijftig 's ochtends om kwart voor vijf opstond. "En dan heb ik de kosten voor mijn fiets nog niet eens meegerekend."

Hij groet me en loopt weer naar zijn fiets.

Als hij wegrijdt, zie ik dat er op zijn krantentas staat: DE BESTE BIJVERDIENSTE.