Veenendaal

Het College van Burgemeester en Wethouders gaan alle wijken van Veenendaal langs om te praten met de bewoners. Op 23 maart was het de beurt aan de bewoners van de Componistenbuurt en de Oudeveenbuurt, die in buurthuis De Seinpost terecht konden. Jan Breur, gemeenteraadslid namens de SP en wijkbewoner was hierbij aanwezig.

De problemen die in de buurten spelen, verschillen niet verbijsterend veel van de problemen in andere wijken. Hondenpoep, jongerenoverlast, groenonderhoud, verkeersveiligheid en parkeerproblematiek bleken overal veelbesproken thema's. Ook hier bleek dat niet anders.

Voordat de problemen in de wijk echter besproken werden, werd eerst het College nogal lang en uitvoerig voorgesteld in een aantal vraaggesprekjes.

De aanwezigen mochten vernemen dat Burgemeester Elzenga in het weekend naar de Tefaf in Maastricht was geweest, dat Wethouder Sanders vanwege pijn in zijn rug vooral in de tuin boeken heeft gelezen, dat Wethouder Van den Bos ook graag boeken leest, maar ook graag fietst, dat Wethouder Pilon graag met iedereen praat, en dat Wethouder Van Maanen op zijn woorden past "anders wordt dat over drie maanden tegen me gebruikt" en het onderdeel 'grondbedrijf' in zijn portefeuille niet zoveel voorstelt, "en zeker niet sinds afgelopen donderdag".

Niet iedereen was gecharmeerd van deze 'gezelligheid'; men kwam immers om te spreken over de buurt. Ook over het servicenummer 538 538 bestond de nodige irritatie omdat er schijnbaar niets met telefoontjes werd gedaan. Of er daadwerkelijk niets gedaan werd bleef onduidelijk, maar een stukje follow-up qua communicatie ontbreekt. Mensen worden vaak niet teruggebeld voor uitleg hoe hun melding verder in behandeling wordt genomen en wat men kan verwachten.

Ambulant jongerenwerker Fred Verhoef van Stichting de Vaart deed die avond betere zaken. Hij had een aantal mensen potentieel bereid gevonden om contactpersoon te worden teneinde buurtcommitees op te richten. Wanneer buurtbewoners zich organiseren is het makkelijker voor hen om zaken bij de gemeente gedaan te krijgen, en is het makkelijker voor de gemeente om een aanspreekpunt in de wijk te vinden.

Terugkijkend op de avond vindt Breur de wijkavonden een goed initiatief, maar de juiste vorm is nog niet ontdekt.

Breur: "Het is een goede zaak dat het gemeentebestuur, de politie, opbouwwerk en de woningbouwvereniging eens tegelijk aanspreekbaar zijn voor een buurt. Maar je moet wel rekening houden met wat mensen willen. Die willen verbeteringen van leefbaarheid in hun buurt, en zitten niet te wachten op informele prietpraat. Verder moet je weten wat je van zo'n avond kan verwachten. Dat was vooraf onvoldoende duidelijk, en na afloop is dat nauwelijks verbeterd."