Veenendaal

Afgelopen donderdag heb ik de gemeenteraad gevolgd; vanaf de Tribune. Het kan ook gewoon thuis, via internet, maar vanaf de Tribune is een stuk interessanter.

Niet dat er zoveel interessante woorden gesproken werden. Waar ik vooral op heb gelet is de non-verbale taal.
En die spreekt boekdelen.

Eén agendapunt was de ondoorzichtige ontwikkeling van de coalitievorming.

Men sprak beleefde woorden en wenste elkaar vooral het beste en sprak nadrukkelijk coöperatief te zijn naar het nieuwe college toe. Maar de lichamen spraken andere taal.

Bijvoorbeeld het driftige getik van dhr. Verloop (SGP) met zijn pen, toen mevrouw de Heer (ChristenUnie) op vriendelijke toon een waarheid over hem openbaarde. Volgens mevrouw de Heer had dhr. Verloop tijdens het verkennende gesprek met de SP en de PvdA geen enkele moeite gedaan om maar iets te zeggen. Het ontbrak kort gezegd dhr. Verloop aan politieke wil om samen te werken.
En dat terwijl dhr Verloop net omstandig had uitgelegd dat de CU hem toch zo na aan het hart lag. Dat hij alles gedaan had om de coalitie met de CU goed te laten verlopen. Dhr. Verloop vertrok geen spier, toen mevrouw de Heer minzaam haar visie uitlegde. Maar dat getik onder dat onaangedane gezicht. Boeiend om te zien.

Wat ook interessant om te zien was, was de verbeten houding van mevrouw de Heer toen mevrouw Kundic (D66) haar handen in onschuld waste. Mevrouw Kundic had na een overleg op vrijdag, gezegd dat de houding van de CU haar niet aanstond. Daarna had zij op zaterdag in “haar keuken” het CDA en Pro Veenendaal gebeld en was daarmee zondag mee tot een akkoord gekomen om een coalitie met hen te onderzoeken. Onze pleitbezorgster van een openbare formatie was even niet de aangewezen persoon om dit in de openbaarheid te brengen. De anders zo assertieve mevrouw Kundic vond nu dat haar partij tot de kleinsten in de onderhandelingen hoorde en daarom was niet haar plaats om de voortgang van de coalitie naar buiten te brengen.
Mevrouw Kundic weet haar plek...

Wordt vervolgd...