Veenendaal

 

Dankzij een goede gids ben ik niet langs de plekjes gegaan die in de toeristenboekjes staan. Ik heb juist de buurten gezien waar je normaliter niet komt.

Zo kwam ik in het Emmahof, een mooie binnentuin die door de wijk zelf helemaal opgezet is en onderhouden wordt.

 

Het is een kleine oase in een drukke stad. Het ziet er prachtig verzorgd uit met bloeiende bloemen en struiken en er is voor elke leeftijdsgroep wel iets te beleven:

Een klein houten kioskje waar vergaderd kan worden, waar je snoep en limonade kunt kopen, een social-sofa in de stijl van Gaudi, waterpartijtjes, picknickhoekjes en

speelattributen.

De hof was omringd door een huizenblok en de bewoners daarvan hadden zicht op deze prachtige tuin.

Bij de ingang van de poort kon je boeken ruilen. Je leverde een boek in dat je gelezen had en kon een ander boek weer meenemen. Alles op basis van goed vertrouwen.

Wat mij betreft is dit een pareltje van een buurtinitiatief.

 

In de Schilderswijk heb ik nog zo’n initiatief gezien.

Op een stukje braakliggend terrein was in plaats van een lelijke schutting een omheining van ijzeren rasterwerk gemaakt, met daarin een ingang tot een moestuin.

Buurtbewoners mogen daar voor de duur van minstens twee jaar een stukje grond bebouwen met groenten, fruit en bloemen.

Ook deze tuin was een vriendelijke plek in de verder grauwe wijk.

Wat mij betreft worden ook in Veenendaal zulke ideeën geïnitieerd en ondersteund.