Veenendaal

Op maandag 17 november hebben we ons tiende november debat in de Eglantier aan de Rederijkers. Vanaf 19.45 uur bent u daar welkom. Deze  keer is het onderwerp: Solidariteit.

Dat brengt mij tot de fabel van de krekel en de mier.
Een fabel is een dierenverhaal met aan het eind een moraal. We kunnen er iets van leren.
Het verhaal van de krekel en de mier is als volgt:

Het is zomer. De zon staat hoog aan de hemel en de lucht trilt van de warmte.
De mier is druk aan het werk. Met het zweet op haar voorhoofd zeult ze allerlei voedsel naar haar huis. Ze legt een wintervoorraad aan.
En terwijl de mier zwetend en zwoegend heen en weer rent, ligt de krekel in de schaduw van de grashalmen. Te genieten van de dag. Zij zingt haar hoogste lied. Haar gezang kleurt de zomer.

Zo gaat dit jaargetijde voorbij. De herfst komt eraan. Het gezang van de krekel sterft weg. Het wordt stiller en stiller op de hei. En als het winter is, kan je, als je goed luistert, het rammelende maag  van  de krekel horen. Na een lange koude tijd besluit de krekel bij de mier langs te gaan, om mier te vragen iets van haar voorraad met de krekel te delen.
Als ze aanklopt met die vraag is het antwoord: Wie niet werkt zal ook niet eten.

Dit verhaal roept bij mij toch de volgende vragen op:

• Wat verstaan we onder werk?
• Wat vinden we van het standpunt van de mier?
• Kunnen wij zonder problemen het verhaal en de moraal van de mier leggen op de situatie in onze heden te daagse maatschappij?

Als u het antwoord weet, mail het dan naar ons of plaats een reactie onder dit artikel.