Veenendaal

Op een avond loopt een  man loopt met ferme pas een Seinebrug over . Ergens halverwege passeert hij een vrouw, die over de leuning hangt. Nog geen tien meter verder hoort hij een plons gevolgd door een luide schreeuw. De man blijft een moment staan. Daarna loopt hij verder, op weg naar een tabakszaak.

Zo herinner ik me het verhaal  van 'De Val' van Albert Camus, een boek dat ik op de middelbare school moest lezen.

Er wordt een beroep gedaan  op de man. Hij kan daaraan beantwoorden of hij kan het negeren.
In het eerste geval is de man solidair met de vrouw in het water. Dat brengt risico’s met zich mee.
Hij moet dan zelf ook het donkere koude water in. Het is maar de vraag of hij de vrouw wel kan redden en of de vrouw überhaupt wel gered wil worden.

Met in mijn herinnering die overweging, besluit de man door te lopen en te doen alsof er niets gebeurd is.
Maar ook dit besluit heeft zijn consequenties. Sinds deze gebeurtenis stelt de man al zijn daden in een nieuw daglicht. En hoewel door zijn omgeving hij als een aimabele behulpzame man gezien wordt, weet hij dat al zijn liefdewerk uit egoïsme voortkomt.

Kortom: SOLIDARITEIT, waar doen we het voor?