Veenendaal

LEUS 38

Wie rijk sterft, sterft eerloos.

Andrew Carnegie 1835- 1919

Andrew Carnegie is één van dé voorbeelden van de Amerikaanse droom. In 1848 vertrok de berooide familie Carnegie vanuit Schotland naar Amerika. Als dertienjarige jongen wordt Andrew daar een hulpje in de katoenspinnerijen. Uiteindelijk eindigt Andrew Carnegie als de grootste staalmagnaat van Amerika. Als hij zijn bedrijf verkoopt is hij één van de rijkste mensen van de wereld.

Deze rijkdom wil hij niet voor zichzelf houden. Hij wil dit in zijn leven al delen met de andere mensen,  zodat deze mensen, die hij het geld geeft, zichzelf verder kunnen ontwikkelen. Zo heeft hij in de Engelstalige landen bijvoorbeeld 2500 bibliotheken laten bouwen.

Nog steeds heeft dit "evangelie" van Carnegie invloed in Amerika. Vorig jaar gaven de superrijken daar maar liefst voor 358 miljard weg aan goede doelen. Twee weken geleden was hiervan een prijsuitreiking. De acht grootste filantropen kregen een medaille omgehangen en zij prezen hun doelen aan, die zij belangrijk vonden:

bestrijding van polio, kankeronderzoek,kunsten...

Een man als Carnegie zal de SP na aan het hart liggen.
Toch kiest de SP dan niet voor de vrijgevigheid aan zelfgekozen doelen en stokpaardjes.
De SP stelt voor dat de Nederlandse miljardairs 1% extra belasting betalen over hun kapitaal. Daar zullen onze rijken geen boterham minder om eten en de zorg zou bijvoorbeeld gered zijn.

Wie wil er nou eerloos sterven?