h

Leuze LXXXVII

17 oktober 2016

Leuze LXXXVII

Foto: SP

Leuze nr. 87

WIE HET OUDE NIET EERT,
IS HET JONGE NIET WEERD


Ik denk dat Mark Rutte zijn billen zou samenknijpen, als hij zaterdagochtend Marli Huijer, de denker des Vaderlands, hoorde spreken over de laatstewilpil.
Donderdag had Rutte er nog schande gesproken over het feit dat de SP samenhang zag tussen de forse bezuinigingen in de zorg ende laatstewilpil. En  zaterdag weerlegde Marli Huijer zijn aantijging.     

Marli Huijer ontpopte zich echter wel als een fervent voorstander van de laatstewilpil. In 'De Nieuwsshow' op NPOradio 1 ging zij in op de vraag wat we als samenleving oude mensen nog te bieden hebben.
Eigenlijk moet ik zeggen dat ze niet op die vraag inging. Zij vertelde vooral wat oude mensen de samenleving nog te bieden hebben. In de ogen van onze denker des Vaderlands was dat eigenlijk alleen maar overlast. Ik noem een paar zaken die Marli Huijer ten gehore bracht:

  • Oudere mensen hebben meer vrije tijd. Die gebruiken ze om verre reizen te maken. Dat brengt milieuvervuiling met zich mee
  • Oude mensen zijn een financieel probleem voor de samenleving.
  • Kinderen van oude mensen kunnen geen mantelzorger zijn, omdat zijzelf ook al oud zijn
  • of omdat die kinderen op hun kleinkinderen moeten passen.
  • Oude mensen nemen plaats in voor de jongeren. Zij belemmeren de vernieuwing.

Eerst wil ik gezegd hebben dat de denker des Vaderlands een denkfout maakt. Zij plaatst ouderdom als een verschijnsel buiten de samenleving. Maar echt, onze samenleving bestaat uit jong en oud, sterk en zwak, gezond en ziek, slim en niet slim. Daar hebben we het mee te doen. En iedereen draagt op zijn of haar manier een steentje bij aan die samenleving.

Ik ben een periode mantelzorger van mijn schoonmoeder geweest. Zij heeft mij toen veel geleerd.
Om maar een paar kleine dingen te noemen: ik heb geleerd te kijken naar de kleine dingen; een sneeuwklokje die haar kopje boven de grond steekt. Ik heb geleerd stil te staan en te luisteren naar het gezang van de merel in de late avond. Ik heb geleerd om eens niets te zeggen. Ik heb geleerd om op een bankje van het zonlicht te genieten. Ik heb geleerd om ergens tijd voor te nemen.
En ik  bovenal geleerd hoe ik waardig kan sterven.
Voor mij is mijn oude schoonmoeder toen van grote waarde geweest.
Zij was eerbiedwaardig!


De foto bovenaan het artikel is niet de schoonmoeder van de auteur, maar een actrice die in 2008 de hoofdrol had in een reclamespot van de SP over de uitgeklede thuiszorg. Deze reclamespot won de Gouden Loekie.


Reactie toevoegen

(If you're a human, don't change the following field)
Your first name.
(If you're a human, don't change the following field)
Your first name.

Plain text

  • Geen HTML toegestaan.
  • Regels en alinea's worden automatisch gesplitst.

U bent hier