Veenendaal

Niet alleen ondernemers spraken zich onlangs uit tegen de koopzondag. Ook, zoals te viel verwachten, de kerken lieten van zich horen. En... een doelgroep die in de discussie maar wat makkelijk over het hoofd wordt gezien, maar toch een onmisbare schakel in het geheel is: het personeel.

Hoewel het best nog spannend was voor de jonge supermarkt-medewerker, gaf hij in heldere woorden aan wat de consequenties voor hem zouden zijn als de zondagopenstelling voor winkels zou worden ingevoerd – en hij deze dag vrij wil houden.

In eerste instantie ondermijnt het de solidariteit in de groep van het personeel. Zij die op basis van hun levensovertuiging op zondag niet wensen te werken, zorgen er automatisch onbedoeld voor dat andere personeelsleden wel (vaak of zelfs altijd) op de zondag worden ingezet. Zij hebben die dag dan niet beschikbaar om tijd met familie of vrienden te spenderen.
Scheve gezichten zijn het gevolg.

Niet alleen de solidariteit, maar ook de 'employability' van de mensen die niet op zondag willen werken komt in het gedrang. Zo gaf de supermarkt-medewerker aan dat het bijzonder naief is om te veronderstellen dat zijn tijdelijke contract (de standaard in supermarktland) verlengd zou worden als hij niet bereid is op zondag te werken.
De kans dat een andere werkgever hem zou aannemen als hij geen zondagswerk wil verrichten is nihil.

Ook rekende de jongen af met het lokkertje dat bij zondagswerk komt: de toeslagen die je uurloon zo maar verdubbelen!
“Denk je dat die nog bestaan als werken op zondag normaal wordt? Dus niet!”

Dit was de eerste en tot dusver enige werknemer die zich tegenover de gemeenteraad uitsprak over de koopzondag. De SP heeft echter met meer winkelpersoneel gesproken – ook van niet-christelijke gezindte – en weet dat de jongen niet alleen staat.
Het adagium dat de SP hanteert over koopzondagen gaat zowel over de winkeliers als over hun personeel: GEEN DRAAGVLAK, GEEN KOOPZONDAG.