Veenendaal

De meneer die op zo graag een vers croissantje wil op zondag, kan 'eindelijk' op die dag naar de winkel. Voor een echt lekker croissantje kan hij twaalf keer per  jaar naar de warme bakker in het centrum. Is hij ook tevreden met een semi vers croissantje van de grootgrutter, dan kan hij elke zondag  in de supermarkten buiten het centrum terecht.

Vorige week donderdag was het dan zover. De kogel is door de kerk. Veenendaalse winkels in het centrum mogen voortaan twaalf keer per jaar open. De supermarkten en de bouwmarkten mogen elke zondag open. Bij dit 'historische besluit' van de raad, was ik aanwezig.
En hoewel het spel allang gespeeld was, wist de raad dit besluit toch nog met een dik uur debat op te rekken. De SGP en de CU spartelden nog flink tegen. Het mocht niet baten.

Omdat het besluit toch al vast stond, lette ik op wat andere dingen.
Wat mij in deze discussie vooral opviel was dat de raadslieden aan de ene kant langdraderig en breed van stof waren. En aan de andere kant de woorden zo kort mogelijk maakten. Alsof er geen tijd te verliezen was.
Zo sprak men van kleine foetwinkels. Eerst dacht ik nog dat daarmee de podoloog of de pedicure bedoeld werd. Maar al gaande de discussie kwam ik er achter dat men daarmee de bakker en de slager enzo op het oog had.
Wat mij betreft  mag de raad best wel een beetje rekening houden met het volk op de tribune door het vakjargon inperken  en de Nederlandse taal in ere houden.  Je kan  immers ook gewoon ‘voedingsspeciaalzaak’ zeggen. Niks mis mee. Het scheelt mij in ieder geval een hoop denkwerk.

Maar goed. Veenendaal gaat mee in de vaart der volkeren! We mogen op zondag winkelen.
De 'koopstroom naar Amerongen' is gelukkig ingedamd. Wij kunnen weer  op zondag naar Amerongen fietsen, zonder angst dat we worden aangereden door het kooplustig volk.

Ik zou zeggen: Tel uw zegeningen!