Veenendaal

“Ik ben het kleine meisje uit Hiroshima.
de bloemen waren mijn vrienden
de vogels mijn reizende dromen
en de wereld mijn speeltuin
nu heb ik geen poppen meer nodig
en roerloos ligt mijn blokkendoos aan de kant
ik ben immers als een oud vod verbrand.

Ik ben het kleine meisje uit Hiroshima
eerst greep het vuur mijn haren en handen
toen verzengde het mijn zijn.
moedertje, vadertje
je moet niet schreien om mij
Ik ben een grote reis begonnen
ik klop aan de deur van de wereld
en vraag om een handtekening
tegen de atoombom

ik ben het kleine meisje uit Hiroshima.
neen, ik kom niet om bloemen
geen boterham vraag ik,
geen lekker snoep kan me bekoren,

Maar ik sta op de stoep
en je moet me aanhoren.”

(Vrij naar Nazm Hikmet door Marc Braet)