Veenendaal

Een dier is meer dan een lap vlees
Een mens is meer dan consument
Een land is meer dan een BV
Wat je doet is wat je bent

Wij die met eigen ogen de aarde zien verscheurd
maar blind en onmeedogend ontkennen wat gebeurt.
De oorlog is geboden, de vrede mag niet zijn
Dat mensen mensen doden en wij die mensen zijn.

Steek een kaars aan in het duister
Laat het licht toe in je hart
Maak je handen niet tot vuisten
Streel maar zacht wat is verhard

Vredesweek 2022

Het klinkt misschien raar uit de mond van iemand die zo actief met de vrede bezig is, maar ik zie mijzelf niet als pacifist. Er zijn naar mijn mening situaties denkbaar dat geweld gerechtvaardigd is. Als er een volkenrechtenlijk mandaat is, het geweld proportioneel is, en uitzicht biedt op een duurzame oplossing, kunnen militaire interventies acceptabel en zelfs wenselijk zijn...

Afgelopen zaterdag stonden we weer met zijn vieren bij het stadsstrand met de Vredesvlag. En weer deelden we onze kaarsjes uit. De meeste mensen namen ze aan met de belofte om ze aan te steken en daarmee hun gedachten aan de vrede te wijden.
Maar ook kwam een man mij vertellen dat dit allemaal maar onzin was, dat gedoe met die vlag. "Wat haalde dat nu uit?" Was zijn vraag. "We moeten Poetin kapot maken! Dat helpt," stelde hij.

In mijn vorige blog, 'Onoverwinnelijk', schreef ik over een tekst die werd voorgedragen bij de opening van de Invictus Games. Wellicht is het goed om een korte achtergrond van deze tekst te schetsen.

Deze maand is een bijzondere maand. Drie religieuze feesten vallen samen. Voor de Joden is het Pesach. Het feest van de bevrijding uit de slavernij. Voor de moslims is het Ramadan, de periode waarin zij zich door vasten oefenen in zelfbeheersing en waarin zij aan het einde van de maand op het Suikerfeest hun welvaart delen met de minderbedeelden en samen de maaltijd vieren met veel zoetigheid.

Gisteren stonden we met de Vredesvlag bij de Cultuurfabriek. Daar was rond 15.00 uur het lijsttrekkersdebat!
Het feit dat we daar stonden werd gewaardeerd. De mevrouw van de Bibliotheek bood ons zelfs een kopje koffie aan. Terwijl we daar stonden, schoot me een fragment van het gedicht 'Vrede' me te binnen...

Afgelopen zaterdagmiddag 26 februari hebben we onze campagne stilgelegd om stil te staan bij de oorlog in Oekraine. Met de Vredesvlag en waxinelichtjes stonden we op het stadsstrand met ons stil protest.

Een gedicht van Coen Poort

Mensen gevraagd om de vrede te leren
waar geweld door de eeuwen model heeft gestaan.
Mensen gevraagd die de wegen markeren
waarop alles wat leven heeft  verder kan gaan.