Veenendaal

Vredesweek 2022

Het klinkt misschien raar uit de mond van iemand die zo actief met de vrede bezig is, maar ik zie mijzelf niet als pacifist. Er zijn naar mijn mening situaties denkbaar dat geweld gerechtvaardigd is. Als er een volkenrechtenlijk mandaat is, het geweld proportioneel is, en uitzicht biedt op een duurzame oplossing, kunnen militaire interventies acceptabel en zelfs wenselijk zijn...

Helaas zijn dergelijke situaties uitermate schaars. En als ze al bestaan, betekent dit zonder uitzondering dat een ander al de wapens in agressie heeft opgevat. Mensen kiezen nu eenmaal voor oorlog.
Dat klinkt cynisch, maar ergens is dat ook hoopgevend. Want als oorlog een keuze is, is vrede dat ook.

Wij kiezen voor vrede. En wij dragen het uit. Misschien is het een druppel op een gloeiende plaat; misschien nog niet eens. Maar alle beetjes helpen.
Als wij kiezen voor een uitgestoken hand, in plaats van een gebalde vuist...
Als wij kiezen voor vriendschap, in plaats van vijandschap...
Als wij kiezen voor "welkom", in plaats van "wegwezen"...
Kunnen anderen dit voorbeeld overnemen, en zo helpen de vrede te verspreiden.

Foto: Peter van de Rovaart

Wij staan voor het Belgenmonument, dat ons eraan herinnert dat Veenendaal tijdens de Eerste Wereldoorlog "welkom" zei tegen de Belgische vluchtelingen - en niet "wegwezen".
Meer recent deden we dit voor Syrische vluchtelingen, en nu voor Oekraïense vluchtelingen en voor de slachtoffers van de opvangcrisis in Ter Apel. "Welkom", niet "wegwezen".

Als wij blijven kiezen voor vrede, en die keuze blijven uitdragen, dan verspreid de vrede zich. Dan wordt het zichtbaar dat er niet enkel voor vijandschap en geweld gekozen hoeft te worden.
En hopelijk komt die boodschap ook ooit aan bij de wereldleiders.
Want ook zij zijn mensen. Mensen met een keuze.

Zie ook:

• VREDE is een KEUZE
• Belangstelling voor de vrede
• Hulpgoederen voor Oekraïne