Veenendaal

Het is deze week de Week van de Eenzaamheid. Als inwoners van Nederland worden we opgeroepen om meer om te kijken naar onze eenzame medemens. Een goed initiatief, maar kunnen we dit  wel aan?

Ik denk aan een gesprekje wat ik onlangs had met een thuiszorgmedewerker. 

Ze vertelde me het verhaal van een 96-jarige vrouw. In haar dienst vond ze deze vrouw liggend op de vloer in haar eigen vuil. Deze vrouw wilde naar het toilet, maar haar knieën waren zo slecht, dat ze erdoor heen zakte. Ze kon niet meer zelfstandig lopen.

De conclusie was dat deze vrouw echt niet langer thuis kon blijven wonen.
De thuiszorgmedewerker belde daarom allerlei verpleeghuizen. Na twee en een half uur bellen, had ze dan eindelijk een verpleeghuis gevonden, dat de 96 jarige vrouw wel op wilde nemen.
Maar wat bleek: Het ging niet door.
De zorgverzekering had geen contract met dit huis.

Nu zit de 96-jarige mevrouw dag in dag uit  in een stoel voor het raam van haar huis met een alarmbel om haar nek. Als ze naar het toilet wil, moet ze op het belletje drukken. Dan komt er iemand om haar te helpen. Meestal is dat te laat.
Eigenlijk heeft deze vrouw 24 uur zorg nodig en is een verzorgingshuis de beste oplossing.

Maar onder het motto dat iedereen thuis wil blijven wonen, zijn deze wegbezuinigd de  afgelopen tien jaar. Ik denk dat de regering niet helemaal goed naar de mensen geluisterd heeft. Mensen willen zo lang als het kan thuis blijven. Dat is wel even een verschilletje.

Ondertussen worden er allemaal burgerinitiatieven ontwikkeld om bijvoorbeeld de eenzaamheid te verzachten.
Ook in Veenendaal.
Nu nog het initiatief van de regering om de verzorgingshuizen terug te laten komen.

De SP heeft hiervoor een mooi idee: Het zorgbuurthuis!

Meer weten, ga dan naar:
https://www.sp.nl/zorgbuurthuis