Veenendaal

De JOVD (Jongerenorganisatie van de VVD) had gisteravond een discussieavond georganiseerd waarbij VVD-Tweede-Kamerlid Eske van Eggerschot was uitgenodigd. Als lijsttrekker van de Veense SP kon ik het niet laten om daar een kijkje te nemen. Dus begaf ik mij, vergezeld door penningmeester Nico van Ginkel, naar De Beproeving; alwaar JOVD-voorzitter Dylan Lochtenberg een goedgeorganiseerde avond neerzette.

Minder lovend ben ik over mevrouw Van Eggerschot, die zich die avond profileerde als een ware liberaal-fundamentalist. Haar verhaal, doorspekt met onjuistheden, kwam er op neer dat alles wat de VVD deed goed was, en dat alle andere partijen het ongelofelijk fout deden.

Ik probeerde nog in discussie met haar te gaan, maar dat was even moeilijk als uitleg vragen bij mijn wiskundeleraar op de middelbare school. Als ik Van Eggerschot probeerde te corrigeren, deed ze of ik gek was. En zelfs toen ik het met haar eens probeerde te zijn leek dat teveel gevraagd (het eens zijn met iemand van een andere partij... het zal je maar gebeuren!) Het ging over de emancipatie van mannen, en ik kaartte de peuterspeelzalen, kleuterscholen en kinderopvang aan; waar mannen simpelweg niet aan de bak komen. Nee, dat komt niet omdat een man op voorhand verdacht is; dat komt omdat een man verwacht meer loon te krijgen dan een vrouw, aldus Van Eggerschot. Dat klopt weliswaar niet, maar zij is liberaal dus zal ze dat wel beter weten dan ik (ja ja...)

Ook SGP-jongerenraadslid Wilco van Klinken en CDA-statenlid Erika Nap kregen het zwaar te verduren van het Tweede-Kamerlid. Gelukkig is niet de hele VVD zoals mevrouw Van Eggerschot. In mijn discussie met haar kreeg ik zelf bijval van VVD-lijsttrekker Wim van Maanen. En in mijn verwoede pogingen om Van Eggerschot terecht te wijzen, wist ik zelfs af en toe een applaus los te peuteren van de jonge VVD'ers. Ook na afloop werd ik door velen van hen benaderd, zodat ze mij konden vertellen dat ze mijn aanwezigheid zeer waardeerden.

Ondanks de positieve reacties van de lokale VVD'ers, voelde ik mij niet thuis in het soort politiek dat daar bedreven werd. Een degelijk politicus spreekt immers de waarheid (een tikkeltje gekleurd mag, maar je moet niet gaan zitten liegen) en is niet te beroerd om andere partijen een compliment te geven. Van Eggerschot miste beide kwaliteiten. Dankzij haar verliet ik De Beproeving in de wetenschap dat ik blij mag zijn dat ik geen liberaal ben...