Veenendaal

Topsport is in de moderne wereld een fenomeen van groot maatschappelijk belang. Voor zeer velen is het een wekelijkse bron van ontspanning. Nationale sporthelden en -teams kunnen landen soms een enorme uitstraling en gevoel van trots bezorgen. En het is mede door de televisie een industrie geworden waar miljarden in omgaan.

Dit betekent dat ook wie niet geïnteresseerd is in de uitslagen of zich ver wil houden van de verdwazing en commercialisering die topsport met zich meebrengt, de gevolgen ervan ondervindt. Misstanden moeten worden aangekaart. Omwille van de sport zelf, maar ook vanwege de kwalijke gevolgen die dit kan hebben voor de samenleving.

Hoezeer macht en geld getalenteerde bedrijvers van mooie sporten in de greep houden en zelfs brengen tot nieuwe slavernij, werd de afgelopen maanden weer op diverse manier zichtbaar. Tijdens het wereldkampioenschap voetbal hield de Braziliaanse bondscoach jong talent aan de kant, waarschijnlijk omdat halfgeblesseerde afgeleefde spelers onder contract stonden bij de hoofdsponsor van zijn voetbalbond. Voor en na de Tour de France werden niet alleen de grote favorieten, maar ook de uiteindelijke winnaar geveld door een dopingschandaal. En onder leiding van de Nederlander Pieter van den Hoogenband protesteren de internationale zwemmers nu al maanden tegen de nachtelijke uren waarop ze op de Olympische Spelen in Peking van 2008 hun wedstrijden moeten zwemmen. Tevergeefs, want voor het Internationaal Olympisch Comité (IOC) zijn de televisiekijkers in Amerika en Europa belangrijker dan de gezondheid van de sporters.

Maar laten de dopingschandalen en de straffen voor de frauderende Italiaanse voetbalclubs dan niet zien dat de sport heel goed in staat is zichzelf te reinigen? Zo op het oog lijkt het daar wel op. Het punt is alleen dat de grote sportbonden zich in deze kwesties als dictatoriale monopolisten gedragen. Niemand, maar dan ook niemand mag van buiten op hen toezien. Geen wonder dat de wereldvoetbalbond FIFA het Juventus, de ??oude voetbaldame?? uit Turijn, verbood de straf voor de fraude bij de rechter aan te vechten. Kijkers en sponsors zijn daarmee tevreden. Het voetbal kan nu immers gewoon doorgaan. Maar ondertussen toetst niemand of de bond wel eerlijk te werk gaat en zich in haar bestuur niet door heel andere belangen laat sturen.

Het is daarom zeer verheugend dat de liberale (!) Eurocommissaris voor Mededinging Neelie Kroes dreigt met drastische maatregelen tegen de wereldvoetbalbond. Bonden hebben het recht de spelregels van hun sport vast te stellen. Maar dat is nog geen reden ze te laten verworden tot een staat in de staat. Vooral de oppermachtige FIFA en het nog altijd op ondoorzichtige wijze bestuurde IOC moeten gecontroleerd en in toom gehouden worden. Er vallen al genoeg slachtoffers in de sport.

• Door: Koert van Bekkum
• Uit: Nederlands Dagblad, 16 oktober 2006