Veenendaal

Het zal niemand ontgaan zijn dat de Olympische Spelen dit jaar gehouden zullen worden in China. Voor de Chinese regering een PR-stunt van jewelste - voor haar tegenstanders evenzeer. Nog nooit is er zoveel aandacht geweest voor het gebrek aan mensenrechten en voor de onderdrukking van Tibet.

Ook in Nederland is er volop aandacht voor de 'kwestie'. Zwemmer Pieter van den Hoogenband deed een beroep op IOC-baas Rogge om zich namens het IOC uit te spreken over de mensenrechten in China. En een collectief van cabaretiers en artiesten, aangevoerd door Erik van Muiswinkel en Jeroen van Merwijk, roept middels een lied op tot een boycot van de olympische spelen.

Nu ben ik van mening dat een sportboycot niet het beginpunt, maar het sluitstuk moet zijn van sancties, en dat er eerst een boycot op diplomatiek en economisch terrein moet komen. Maar, in economische en diplomatieke sancties zie ik ook geen heil. Als ik schrijfster Lulu Wang mag geloven vormen de diplomatieke en economische betrekkingen juist een venster naar de vrije wereld voor de Chinese bevolking. Dat venster moet je niet dichtsmijten.

Moet je dan toch gehoor geven aan de oproep van Van Muiswinkel en Van Merwijk? In zekere zin wel. In de wetenschap dat de Spelen worden aangegrepen als PR-stunt voor China en dat de Chinese bevolking een venster naar de vrije wereld heeft, ben ik er van overtuigd dat het zaak is om aan te geven dat het niet vanzelfsprekend is om maar achter de Chinese regering aan te lopen. Iedere smet op hun PR-mantel van liefde is er een. Bloedvergieten en dictatuur mag niet onopgemerkt voorbij gaan.

Wil je de Spelen boycotten? Doe het, zonder schroom. Vind je een boycot niet de manier? Ook goed.

Maar spreek. Spreek over de mensenrechten. Spreek over de misstanden in China. Spreek over de onderdrukking van Tibet. Hoe meer er gesproken wordt, hoe beter. Protesteer door niet weg te kijken en je te laten horen. Dit geldt voor iedereen, maar bovenal voor IOC-baas Jaques Rogge!

Noot:
Bij de oorspronkelijke publicatie van dit artikel, in het Inlegvel van de Tribune van afgelopen maart, heeft Jacques Rogge zich nog niet uitgesproken over de Chinese kwestie. Inmiddels heeft hij de Chinese regering aangesproken op wat hij noemt: 'morele verantwoordelijkheid ter verbetering van de mensenrechten'.

Zie ook:

Eerdere Analyses
HIER