Veenendaal

In 2005 stond het 'multi-culturele debat' duidelijk nog in de kinderschoenen. Na het opheffen van het taboe op cultuurkritiek en religiekritiek jegens allochtone landgenoten (Fortuyn, Van Gogh) had het debat voornamelijk een conflictueuze toonzetting.

In die context vond het tweede novemberdebat, De Kloof plaats. Onder leiding van de toenmalige organisatiesecretaris van de Veenendaalse SP - ik zelf - debatteerden Anja Meulenbelt (Eerste Kamer, SP), Fatima Bich-Bich (toen nog aangekondigd als onderzoekster, kort daarna werd ze [sp-]kandidaat voor de gemeenteraadsverkiezingen), Dilek Kaynarka en Chris van der Helm (toen leden van de Veense Jongerenraad).

Hieronder het verslag dat Senator Meulenbelt optekende op haar weblog:

Veenendaal

Lang zoeken door Veenendaal, in de auto met Fatima Bich Bich en haar vader, op zoek naar het buurthuis waar we deel zouden nemen aan een door de afdeling Veenendaal van de SP georganiseerd debat over de spanningen tussen autochtoon en allochtoon.

Het was geen grote groep mensen die de weg naar het buurthuis hadden gevonden, maar de afdeling was er wel in geslaagd om een heel divers gezelschap naar de avond te lokken, er zaten VVDers, CDA, SGP, representanten van de Marokkaanse gemeenschap en nog zo het een en ander. Zulke avonden trekken meestal de eigen parochie, en nu ben ik helemaal niet vies van de eigen parochie, maar ik vond het leuk dat het zo'n levendig debat werd.

Jan Breur leidde het, met scherpe stellingen. Achter de tafel ook al een gemengd gezelschap: Fatima van de SP en schrijfster van het rapport De Wet Inburgering Nieuwkomers en Arbeid: een win-win situatie? , Dilek Kaynarca van de Veense Jongerenraad, en Chris van der Helm, ook van de Jongerenraad en partijloos naar eigen zeggen, maar richting VVD SGP.

Ik mocht als aftrap de vraag beantwoorden of ik wel een echte SPer ben, met al die nuances op mijn weblog. Nuances? Ik ben al voor veel uitgescholden maar nog zelden voor genuanceerd. De discussie was pittig. Over criminaliteit van jongeren, dat ze zich achtergesteld voelen ligt aan ze zelf, was een mening. Nou niet helemaal, was een andere mening, ze worden wel degelijk gestigmatiseerd en buitengesloten. Of de islam in beginsel een bloeddorstige religie is. Ja, zei Chris, want dat stond in de Elsevier. Uiteraard vonden de twee moslima's achter de tafel (en ik) dat je dat zo niet kon zeggen. In alle godsdiensten is agressie te vinden - en ook uitermate vredelievende stromingen. Waarom nou weer apart de islam? Of de politiek de allochtonen vertroeteld hebben. Of eerder verwaarloosd? We hadden het over de oudkomers die hier destijds naar toe zijn gehaald, niemand die zich er om bekommerde of ze Nederlands zouden leren, nu moeten ze opeens. De aanwezige Marokkanen vonden dat je de ouderen met rust moest laten - en ik vond dat je ze taalcursussen aan kon bieden, maar waarom zou je ze nu nog onder druk zetten? Wat anders is dat ouders op scholen moeten participeren en dat kon je wel verplicht stellen. Of allochtonen die zich niet ana de Nederlandse wet houden uitgezet moeten worden. Kan niet eens, zei Dilek, ik ben Nederlandse, hier geboren, waar zouden ze me heen moeten sturen? Waarom niet gewoon allochtoon en autochtoon bestraffen volgens de wet, wanneer ze die overtreden? Waarom altijd dat onderscheid? Of werkgevers verplicht zouden moeten zijn om een percentage allochtonen aan te nemen. Fatima vond van wel. Maar die had zelf dan ook al de ervaring dat ze met haar naam bij sollicitaties al niet werd opgeroepen en ze droeg al geen hoofddoek, hoewel ze dat het liefst wel zou willen. Ik vond dat je beter een aanmoedigingsbeleid kan voeren, en bedrijven en instellingen kunt belonen die echt proberen wat aan diversiteit te doen.

De meningen vlogen over en weer. Het aardige vond ik de eerlijkheid waarmee mensen voor hun mening uitkwamen. Zo zei een vrouw nadenkend dat het haar zelf wel opviel dat ze de 'aangepaste' en succesvolle migranten, zoals Fatima en Dilek als echte Nederlanders ziet, en alleen de migranten die zich anders kleden als allochtoon. Ik geld toch echt als allochtoon, zei Fatima. Aan het eind van de avond waren de meningen nog steeds erg uiteenlopend. Maar ik zei dat ik zag dat de bereidheid om de werkelijke problemen te benoemen en vooral om naar oplossingen te zoeken wel merkbaar was. Misschien dat mensen in kleinere plaatsen heel goed weten dat ze het met elkaar zullen moeten doen, en nog samen door dezelfde deur moeten. Dat was wel de stemming, toen ik weg ging: we kunnen lang bakkeleien over wat er eerst was, wat oorzaak en wat gevolg is, wie er het meest verantwoordelijk is voor de positie waar een deel van de allochtonen inzitten, zij zelf of de samenleving die ze niet welkom wil heten, maar dat het er uiteindelijk om gaat om de spiraal te doorbreken en te kijken hoe je verder komt, in het onderwijs, in de buurten, in de werkverschaffing.
Goed initiatief van SP Veenendaal.

Door: Anja Meulenbelt
Bron: Weblog Anja Meulenbelt, 15 november 2005

Lees ook het artikel in de originele context op het weblog van Anja Meulenbelt - met foto's!
HIER