Veenendaal

Speech, gehouden in de gemeenteraad op 3 juni j.l.

Voorzitter,

Leefbaarheid wordt niet op het gemeentehuis gemaakt, maar door de samenleving. We kunnen hier wel spelregels afspreken, maar de burger, het volk, de Veenendaler zal zelf bepalen hoe met die spelregels om te gaan.

De Veenendaler bepaalt zelf of hij zich met hart en ziel inzet voor het rode kruis of dat hij liever mensen met een verstandelijke beperking treitert. Of hij zich schaamt als hem een vloek ontvalt, of dat hij zonder gêne de buurt bij elkaar schreeuwt. Of hij de koevoet op z??n achterbank gebruikt voor het openbreken van een kist, of andermans voordeur. Op het moment dat uw hamer valt is de ideale samenleving nog niet bereikt.

Toch is het goed dat we de spelregels vastleggen, door middel van de Algemene Plaatselijke Verordening. Duidelijkheid over rechten en plichten binnen de Veense gemeenschap wordt verschaft aan eenieder die zich de moeite getroost om dit boekwerk erop na te slaan. Geen boeiende literatuur, hoewel er een aantal opmerkelijke dingen instaan. Bijvoorbeeld dat je niet met klusgereedschap over straat mag als je van plan bent in te breken. In de commissie is het waarom van dergelijke regels voldoende uitgelegd, dus daar valt mijn fractie niet over. Voor wie eens flink wil fronsen is artikel 3:11 ook een aardig vermakelijke.

Maar het is zeer zeker nuttig om de regels vast te stellen. In het kader van de openbare orde moet men weten ?? of kunnen nazoeken ?? waar men aan toe is.

Voorzitter, in het kader van diezelfde openbare orde heeft mijn fractie een motie voorbereid, die aansluit bij de discussie die landelijk gaande is over de Mosquito. In de ogen van sommigen een handig apparaatje om vervelende hangjongeren weg te jagen. De praktijk stemt echter tot een stuk minder enthousiasme, gezien de vele klachten van omwonenden op locaties waar dat apparaat wordt toegepast.

Chronische hoofdpijn, slapeloosheid, constant gevoel van onrust en agressie? zomaar een greep van problemen die opspelen bij mensen die in hun woon- of werksituatie worden blootgesteld aan de pieptoon van dit apparaat. Niet alleen de overlastplegers, maar ook de onschuldigen worden ermee gepakt. En niet alleen jongeren. Want hoewel gesteld wordt dat het geluid na pakweg je vijfentwintigste levensjaar niet meer hoorbaar is, zijn er gevallen bekend van vijftigers die last hebben van dit apparaat.

De minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties typeert de inzet van de Mosquito als een brevet van onvermogen. Haar ministerie is nog volop bezig om de wettelijke kaders voor toepassing van dit ding scherp te krijgen. En niet zo ver hier vandaan heeft een College besloten om niet de richtlijn af te wachten, de Mosquito in te zetten, en daarmee de gemeenteraad aldaar buitenspel te zetten.

Ons College heeft gelukkig aangegeven niet veel heil in de Mosquito te zien, toen wij hierover schriftelijke vragen hadden gesteld. Mijn motie behelst dan ook geen koerswijziging. Desalniettemin hecht mijn fractie eraan dat minimaal de richtlijnen van het ministerie worden afgewacht ?? en nog beter zou zijn als de Mosquito nooit in Veenendaal zou worden ingezet.

Ja, een toezegging van het College zou ruim voldoende zijn om mijn fractie gerust te stellen.
Nee, mijn fractie is niet bang dat de Mosquito zal worden toegepast.
En nee, vanuit de landelijke partij is op geen enkele wijze een verzoek tot indienen van een dergelijke motie bij ons binnengekomen.

Waarom dan toch deze motie? Omdat mijn fractie eraan hecht dat de gemeenteraad zich uitspreekt over, en het liefst tegen, toepassing van de Mosquito. Om een signaal af te geven aan de Veenendaler dat hij van ons niets te vrezen heeft op Mosquitogebied. In ieder geval niet zolang de wettelijke kaders nog niet geformuleerd zijn.

Symboolpolitiek? Misschien. Maar daarom nog niet onnuttig of overbodig. Zoals we duidelijkheid scheppen met de Algemene Plaatselijke Verordening, zo doen we dat ook met deze motie.

Dank u wel.