Veenendaal

Hieronder mijn speech in de gemeenteraad over de regionalisering van de brandweer.

Voorzitter,

Bij de behandeling van dit onderwerp in de commissie Middelen deed ik een dappere poging om ideologie te combineren met taalfilosofie danwel taalpsychologie. In de zinsnede, dat het college met de VRU gaat moeten onderhandelen over de dienstverleningsovereenkomst, ontwaarde ik de ongewenste vermarkting van het publieke domein. Onderhandelen doe je immers vanuit een positie van verschillende belangen, en het is niet wenselijk als de instanties die verantwoordelijkheid dragen voor onze veiligheid niet hetzelfde belang dienen.

De portefeuillehouder gaf echter aan dat de VRU en het college wel degelijk het zelfde belang voor ogen hebben, en dat er dus feitelijk ??overleg?? werd bedoeld. We zullen er maar op moeten vertrouwen?

Het is natuurlijk niet de eerste keer dat we over de regionalisering van de brandweer spreken. We kennen het belang, we weten waar we naartoe willen. We hebben ook al eerder onze zorg uitgesproken voor de werknemers en de vrijwilligers. Die zorg blijft staan. Wij dragen een grote verantwoordelijkheid naar hen toe. Zij moeten ons kunnen vertrouwen?

De brandweer gaat op in een Gemeenschappelijke Regeling. Hiermee wordt de rol van de volksvertegenwoordiging gemarginaliseerd. Alleen bij de totstandkoming van de dienstverleningsovereenkomst hebben we wat te zeggen en voor de rest staan we op afstand. Wat van ons gevraagd wordt, is vertrouwen.

Eveneens wordt het nodige vertrouwen gevraagd met betrekking van de financiële onzekerheden. Kortom, het nodige vertrouwen is essentieel bij dit besluit. Vertrouwen, dat een stuk makkelijker gegeven kon worden wanneer er een goede uitstapregeling zou bestaan. Zodoende hebben we iets om op terug te vallen wanneer de zaken anders uitpakken dan we zouden willen. Die is er helaas niet?

Kortom; het komt echt allemaal aan op vertrouwen. Vertrouwen dat ik graag schenk, omdat de belangen mij en mijn fractie bekend zijn. Omdat ons is toegezegd dat er goed gezorgd gaat worden voor personeel en vrijwilligers. Omdat er ook is toegezegd dat de regionalisering niet zal leiden tot het nodeloos creëren van dure bestuurdersbaantjes.

Maar vertrouwen waar ik ook voorzichtig mee ben. Er staat immers veel op het spel. Het vertrouwen is kostbaar. Wanneer ik het schenk ?? en nogmaals, dat doe ik graag ?? kan het maar beter niet beschaamd worden?

Dank u wel.