Veenendaal

Taal is onze meest levende en belangrijkste cultuurdrager. Het is niet voor niets dat een aantal belangrijke kunsten draaien om taal. Te denken aan de dichtkunst en de literatuur.

Het is dan ook jammer dat er soms onzorgvuldig wordt omgegaan met taal. Er wordt maar wat aangeklooid. Mensen weten ook vaak niet hoe ze met een aantal belangrijke taalregels moeten omgaan.
Ik heb gisteravond zelfs de wethouder van onderwijs moeten wijzen op een taalfout in een memo over onderwijs.

In de memo wordt namelijk gesproken over 'onderwijs prognoses', in plaats van 'onderwijsprognoses'.
Er is dus ten onrechte een spatie geplaatst in het woord. Een taalfout in de categorie 'onheus spatiegebruik', die enorm aan het oprukken is en steeds gangbaarder wordt in de samenleving.

Toch is het schrijnend om te lezen dat een slager 'beenham' schrijft als 'been ham'. En de visboer 'lekker bekken' aanbiedt in plaats van 'lekkerbekken'.
Dat een vakman niet weet hoe hij zijn koopwaar moet schrijven is pijnlijk genoeg, maar onbedoeld geeft een onheuse spatie gelijk ook een andere betekenis aan een woord.

'Beenham' is ham van het been (naar ik aanneem, ik ben geen vleesspecialist); in 'been ham' zou het 'been' bijvoorbeeld op een hoeveelheid kunnen slaan: zoals een bakje, zak of pond dat ook doet.

'Lekkerbekken' zijn vissen die, na in een beslag te zijn ondergedompeld, worden gefrituurd. 'Lekker bekken' duidt op een positief waardeoordeel over een activiteit die ik liever met mijn vriendin dan met de visboer onderneem.

Hanteer als vuistregel: bijvoeglijke naamwoorden schrijf je los van het zelfstandig naamwoord. Hoeveelheidsaanduidingen schrijf je ook los van het zelfstandig naamwoord.
Maar... schrijf samengestelde woorden gewoon aan elkaar.
Doe je dit, dan is het risico op onheus spatiegebruik een stuk kleiner.

Okee, nog een voorbeeldje van onheus spatiegebruik.
'Koffiekoppen' zijn koppen, waarin je koffie schenkt. Kopjes, dus.
'Koffie koppen' is dit.