Veenendaal

Dit artikel is een rechtstreeks vervolg van het artikel over de Vereniging MARTIJN.

Dat is schrikken. Zo heb je een artikeltje geschreven over een pedo-vereniging, zo wordt er - drie keer op rij - op gereageerd door de 'opperpedofiel' van Nederland: Marthijn Uittenbogaard. Deze man is in verband te brengen met zowel de Vereniging MARTIJN als met de PNVD (oftewel de Pedo-partij). En Uittenbogaard is boos.

Zijn eerste reactie bestaat grotendeels uit een anekdote over seks tussen minderjarigen. Daarmee onderbouwt hij onbedoeld mijn stelling mee dat het de pedoseksuelen-lobby veeleer te doen is om hun seksuele behoeften; overige argumenten zijn een magere facade. En daarmee is deze lobby ongeschikt als speler, laat staan aanjager, van het broodnodige breed-maatschappelijke zedendebat.

In zijn tweede reactie wijst hij me op een aantal fouten. Ik citeer:

Er staan ook fouten in je verhaal. GroenLinks heeft bijvoorbeeld niet zes jaar geleden bepleit de leeftijdsgrens in de zedenwet af te schaffen.
Een werkgroep binnen de partij, RozeLinks, wilde het klachtvereiste terug. Maar na de PNVD-ophef hebben ze, het kleine werkgroepje binnen de partij, dit laten vallen.
Heemelaar is nooit lid geweest van Martijn. I.i.g. niet vanaf '98 toen ik tot het bestuur toetrad. Er is geen enkele bron dat hij ooit lid is geweest. Waar baseer je je op? Zulke aantijgingen kunnen vergaande gevolgen hebben.
In 2002 stemden de Tweede Kamerleden unaniem voor aanscherping van de zedenwetten. Enkel enkelen in de Eerste Kamer stemden tegen (GroenLinkse erstekamerfractie, enkele D66'ers en enkele PvdA'ers.). Men stemde niet over aanscherping van pedofilie maar over aanscherping van zedenwetten, die ook gelden voor kids onderling. Een belangrijke nuancering!

Reactie door Marthijn Uittenbogaard - vrijdag 13 juli 2012 @ 17:40

Hierover het volgende:
- Wellicht is het onzorgvuldig geformuleerd dat GL in 2006 afschaffing van de zedenwet bepleitte. In dat jaar stond er wel een regel op haar website die zulks suggereerde. In mijn artikel staat die zin, en daar verwijs ik naar terug.
- Ik ben direct bereid te geloven dat Heemelaar nooit lid is geweest van MARTIJN. Ik heb geen toegang tot het archief van deze vereniging, en mijn bron evenmin. Beschouw dit bij dezen als gerectificeerd.
- Datzelfde geldt voor de stemmingen rond zedenwetgeving in 2002.

In zijn derde en laatste reactie verwijst hij naar de website van de Partij voor Naastenliefde, Vrijheid en Diversiteit (PNVD).

MAAR WIE IS TOCH DEZE MAN?

Marthijn Uittenboogaard heeft geen strafblad. Desalniettemin omsingelde vorig jaar een woeste menigte dorpsbewoners (nog net niet bewapend met fakkels en hooivorken) zijn huis in Hengelo. Het feit dat hij bestond - en in hun midden woonde - was voor hen aanstootgevend genoeg om het recht in eigen had te nemen, en met z'n allen om zijn huis te gaan staan. Ze namen hun kinderen mee naar deze bizarre 'protest'-actie, om het geheel nog net wat bizarder te maken.

Het 'gebrek aan' een strafblad was een kwaliteit die hem hoog lanceerde in de rangen van Vereniging MARTIJN. Toen deze club schoon schip maakte, en alle bestuursleden met een zedenmisdrijf-gerelateerd strafblad aan de kant zette, werd Uittenboogaard benoemd tot voorzitter. Daarvoor was hij penningmeester bij deze pedofielenclub.

Wat MARTIJN precies is, is mij nooit helemaal duidelijk geworden. Een belangrijke functie is een politiek-maatschappelijke lobby voor pedoseksualiteit. Daarnaast is het ook een soort van lotgenoten-forum, stel ik mij zo voor. Geen van deze functies lijkt mij echter een gegronde reden om de organisatie te verbieden.
De sleutel daartoe moet in een derde functie gelegen hebben. Namelijk die van rovershol waar tips en materiaal werd uitgewisseld. In het verenigingsblad OK Magazine stonden regelmatig afbeeldingen van naakte en schaarsgeklede kinderen en brieven over seksuele handelingen met kinderen. Op 17 mei 2005 werd er over een uitgave van dit blad (nr 57) geoordeeld door de rechter dat het hier kinderporno betrof.
In 2007 verschenen er foto's van Prinses Amalia en de kinderen van Maurits en Marilene op de MARTIJN-website.

Dit soort incidenten maakt MARTIJN niet bepaald tot een bijster frisse club. En voorzitter Uittenbogaard dientengevolge evenmin. Temeer, daar hij via deze club in contact gekomen met Richard van O., de medeplichtige echtgenoot van Robert M., bij wie hij verschillende malen over de vloer kwam.
Wat echter voor hem pleit is dat hij een ethische code en bijbehorende commissie opstelde binnen MARTIJN. En die code behelste per saldo dat een seksuele relatie tussen een volwassene en een kind in vrijwel alle gevallen onmogelijk zou zijn.
De beweging kwam echter te laat. En het pleidooi voor legalisering van pedoseks bleef...

Datzelfde pleidooi was het unique selling point van de PNVD (2006-2010), beter bekend als de 'pedopartij', waarvan Uittenbogaard eveneens voorzitter was. Deze humaan-liberale, libertaire partij combineerde het verlagen van de 'zedenleeftijd' naar twaalf jaar met het verlagen van de stemgerechtigde leeftijd naar diezelfde twaalf.
Dit suggereert dat er achter het zedenstandpunt meer schuilgaat dan gepolitiseerde lust. Nee, er zit een kindvisie achter waarin men op twaalfjarige leeftijd al volledig meetelt. Het is weliswaar geen visie die ik deel, maar wel zou kunnen respecteren.

Zou kunnen... als ik hem zou kunnen vertrouwen.
Als iemand op twaalfjarige leeftijd al volwaardig meetelt, waarom zou je de grens van meerderjarigheid dan op zestien willen stellen? Want ook dat was een standpunt van die partij. Een standpunt dat de kind- of mensvisie van de PNVD ondermijnt.

En dan de mede-bestuursleden: Ad van den Berg als penningmeester; Norbert de Jonge als partijsecretaris.

Van den Berg is in 1987 veroordeeld wegens ontucht met een elfjarige jongen, bekende in 2006 nog relaties met minderjarigen aan te gaan (zij het 'zuiver platonisch'), en kreeg in 2011 een veroordeling voor een immense hoeveelheid kinderporno. Uittenbogaard noemde het vonnis onterecht en kinderporno een 'slachtofferloze misdaad'.

De Jonge is bekend vanwege het feit dat hij geweerd wordt van pedagogiek-opleidingen. Noch Nijmegen, noch Leiden, noch Utrecht wil hem toelaten - en worden hierin gelijkgesteld door diverse rechtsorganen. Evenmin als Uittenbogaard heeft De Jonge (voor zover ik heb kunnen nagaan) een strafblad. Wel komt hij openlijk uit voor zijn veronderstelling dat zijn 'waardering voor haar lichaam' positief zou kunnen bijdragen in de seksuele ontwikkeling van een tienjarig meisje. (BRON)
Een dubieus en gevaarlijk standpunt, als je het mij vraagt.

Uittenbogaard verwijt mij en de SP het onderwerp 'jeugd en seksualiteit' onbespreekbaar te hebben gemaakt. Hemzelf treft echter ook de nodige blaam. Hij heeft zich immers ingelaten met dubieuze vrienden als Robert M., Richard van O., Ad van den Berg en Norbert de Jonge. Hij heeft geen tot onvoldoende afstand van hen genomen wanneer die in de fout gingen.
In 1998 trad hij toe tot het bestuur van MARTIJN. Dit maakt hem mede-verantwoordelijk voor de verwording van deze club tot een onethische boevenbende. De organisatorische correcties die hij pleegde kwamen pas toen alle kwaad al was geschied.
In zijn politieke avontuur heeft zijn partij aangestuurd op controverse. Niet op bespreekbaarheid. Kinderseks stond bovenaan de politieke agenda; al het andere was (in ieder geval in de beeldvorming) daaraan ondergeschikt.

Uittenbogaard heeft zichzelf buiten de discussie geplaatst.
Het beeld dat seksuele lust bij hem gaat voor een maatschappelijke visie is niet of nauwelijks meer uit te wissen.
Het is niet aan mij om hem te veroordelen, maar van zijn goede intenties ben ik niet overtuigd. Het lijkt me stug dat ik dat ooit zal worden; het met hem eens worden is al helemaal uitgesloten.

Dit alles gezegd hebbende keer ik me ook tegen de verdwaasde Hengeloers die hun kinderen meenamen naar zijn huis.