Veenendaal

"De Internationale" is het volkslied van de linkse beweging. Bij de PvdA en de NCPN wordt het lied nog met regelmaat gezongen; de SP opteert sinds 2002 voor het lied "Een Mens is Meer" van Karel Glastra-van Loon en Bob Fosko.
Echter, vanwege het internationale karakter van de Dag van de Arbeid, en onze voorliefde voor traditie, lijkt het ons gepast om vandaag juist aandacht te schenken aan "De Internationale".

Het lied is van oorsprong afkomstig uit Frankrijk. Het maakte deel uit van de bundel "Chants Revolutionairres" van Eugène Potier. Het is opgedragen aan de "burger Fransman, lid der Commune".
Tot 1888 werd het lied gezongen op de wijze van "de Marseillaise"; daarna zette Pierre de Geyter het op nieuwe muziek - de melodie die we vandaag de dag kennen.

De Nederlandse vertaling is geschreven door Henriëtte Roland Holst (1869 - 1952). Hoewel haar gezondheid het soms liet afweten, zette zij zich vol overgave in voor de positie van arbeiders, jongeren en vrouwen. Tijdens de Tweede Wereldoorlog was ze actief in het verzet, (onder andere) als redacteur voor De Vonk - een verzetsblad.

De Internationale

Ontwaakt, verworpenen der aarde!
Ontwaakt, verdoemde in hongers sfeer!
Reedlijk willen stroomt over de aarde
En die stroom rijst al meer en meer.
Sterft, gij oude vormen en gedachten!
Slaafgeboornen,ontwaakt,ontwaakt!
De wereld steunt op nieuwe krachten,
Begeerte heeft ons aangeraakt!

Makkers, ten laatste male,
Tot den strijd ons geschaard,
en D’Internationale
Zal morgen heersen op aard.

De staat verdrukt, de wet is logen,
De rijkaard leeft zelfzuchtig voort;
Tot ‘t merg en been wordt d’ arme uitgezogen
En zijn recht is een ijdel woord
Wij zijn het moe naar andrer wil te leven;
Broeders hoort hoe gelijkheid spreekt:
Geen recht, waar plicht is opgeheven,
Geen plicht, leert zij, waar recht ontbreekt.

Refrein

De heerschers door duivelse listen
Bedwelmen ons met bloedigen damp.
Broeders, strijdt niet meer voor andrer twisten,
Breekt de rijen! Hier is uw kamp!
Gij die ons tot helden wilt maken,
O, barbaren, denkt wat ge doet;
Wij hebben waap'nen hen te raken,
Die dorstig schijnen naar ons bloed.

Refrein