Veenendaal

De kogel is door de kerk. In navoging van het congres (68%) heeft ook de voltallige fractie - inclusief Ferrier en Koppejan - haar zegen gegeven aan deelname van het CDA aan de regering.
Mark Rutte en Maxime Verhagen kunnen hun bewindslieden uitzoeken, en hopen dat de 'Grote Geliefde Gedoger', Geert Wilders, kan instemmen met de mannen en vrouwen van hun keuze.

Hoewel onder een kleine en wankele coalitie, wordt het rechtse kabinet hiermee een feit. De linkse partijen en D66 (die zichzelf terecht niet links noemt) kunnen niets anders dan volop oppositie voeren. Hier en daar zullen ze een slagje winnen. Maar om het kabinet te doen vertrekken, zijn ze afhankelijk van coalitieleden die het licht zien...

En bij 'het licht zien' denkt men toch onwillekeurig aan Ab Klink. De onderhandelaar die zijn biezen pakte en daarmee bijna een rechts kabinet wist te voorkomen. Begrijpelijkerwijs zien veel linkse mensen Klink als een held.

Toch is deze heldenverering in het geval van Klink misplaatst. Het is een typisch geval van denken langs de lijnen van 'de vijand van mijn vijand is mijn vriend'. Maar een vriend van links is Klink geenszins.

Het was immers Klink die de kleine horeca bijna naar de knoppen hielp met zijn rigoureuze in- en uitvoering van het rookverbod. Daarbij is Klink groot aanhanger van het onzalige idee van marktwerking in de zorg en wil daarin verder gaan dan enig politicus voor hem.

Thuiszorginstanties en ziekenhuizen mogen hun binnengeharkte belastingcenten uitgeven aan sponsoring van sportclubs - in plaats van de zorg waarvoor het bedoeld is.

En welke belastingcenten? Niet die van de superkapitalisten. Want, om het WK naar Nederland te halen is Klink van harte bereid om wetten dusdanig aan te passen dat de FIFA zich kan laven in een opeenstapeling van fiscale voordelen. Tevens mag de FIFA zich verheugen op privewegen voor haar bobo's, terwijl hardwerkend Nederland veroordeeld is tot files en slecht functionerend openbaar vervoer.

Nee, Klink is een rechtse liberaal in hart en nieren. Zijn vrees met betrekking tot Wilders was niet dat deze te hartvochtige maatregelen wilde, maar dat hij de maatregelen die Klink zelf ook wilde zou inkleden met een te hardvochtig verhaal.

Wilders zou 'vol op het orgel' willen, en daarmee het rookgordijn van het CDA doorprikken.

Nadat hij uit de onderhandelingen stapte, kwamen deze stil te liggen. Met zijn vertrek uit de CDA-fractie werden ze echter (na een door de Majesteit opgelegd respijt) weer hervat.

Klink had de vorming van het door Wilders gedoogde kabinet kunnen voorkomen, maar doordat hij (te vroeg) uit de fractie was gestapt heeft hij het enkel vertraagd. Zijn keuze om uit de fractie te stappen heeft het rechtse kabinet mogelijk gemaakt, waarmee Klink geworden is wat hij niet wilde: verantwoordelijk voor de totstandkoming van dit kabinet.

De gedoogsteun van Wilders wordt op zijn beurt weer gedoogd door Klink's medestanders Ferrier en Koppejan. Ook van hen hoeft links weinig te verwachten nu zij zich gevoegd hebben naar de wil van Verhagen en zijn overgelopen naar de duistere zijde.

In 'Star Wars' kostte het Darth Vader zo'n twintig jaar - en bijna zijn eigen zoon - voordat hij, doorwrocht van wroeging, terugkeerde naar het goede, en de Duistere Keizer versloeg.

Wat zouden Ferrier en Koppejan nodig hebben?

De grootste kans op een breuk ligt bij het CDA. Wilders en zijn PVV zijn teveel in hun nopjes met hun nieuw verworven macht en status om deze - om wat voor reden dan ook - te grabbel te gooien. En de VVD mag voor het eerst sinds haar bestaan een premier leveren... reden genoeg om de boel overeind proberen te houden: wie weet wanneer de partij nog zo'n kans krijgt?

Links doet er wijs aan haar hoop op het CDA te vestigen. Even wijs doet zij eraan om niet TEVEEL van deze partij te verwachten. Ferrier en Koppejan zijn immers adepten van Ab Klink. Zij zullen het rechtse kabinet eerder in het zadel houden dan eraf stoten.

Het wachten is op een integere CDA'er...