Veenendaal

Tot tweemaal toe heb ik de PvdA aangewezen als verloochener van links. Cohen is beargumenteerd aan te wijzen als vroedvrouw (vroedman?) van het rechtse kabinet. Hij is er noch in geslaagd een alternatief te bieden voor de PVV, noch voor de rechtse kliek als geheel. Echter; Cohen en zijn PvdA zijn niet de enige oorzaak voor het troebele water waardoor links doorheen moet ploeteren.

De tandem D66/GroenLinks, onder leiding van duo Pechtold/Halsema treft ook de nodige blaam. Ze zijn in een adem te noemen, omdat ze zo in elkaar verstrengeld zijn dat een partijfusie op korte termijn voor de hand ligt. En deze siamese tweeling heeft gekozen voor een verwerpelijke liberale koers.

Ging D66 er in het verleden nog prat op niet over een ideologie te beschikken; tegenwoordig lopen ze willens en wetens verder de liberale fuik in. Hoewel de economische crisis anders heeft aangetoond, ziet deze partij nog altijd heil in kapitalistische globalisering. De technocratische Europese superstaat moet er komen; Nederland moet concurreren en daarom zo snel mogelijk ieder verworven arbeidersrecht overboord gooien. Macro-economie boven de menselijke maat. Een links-progressieve lik wordt er aan deze extreem rechtse ideeenarmoede gegeven met oog op onderwijs, milieu en het geloven in een multiculturele samenleving vol individuele vrijheiden (wat zich eenzijdig vertaalt in Wilders-bashen).

Deze smalle kijk op progressivisme is absoluut ook van toepassing op GroenLinks. Deze partij weet dit te combineren met een ongebrijdelde naieviteit van het kaliber: "als bedrijven minder aan hun personeel hoeven te spenderen, investeren ze vanzelf in duurzaamheid".
Femke Halsema was er dan ook trots op in 2006 door de JOVD (VVD-jongeren; Jongerenorganisatie voor Vrijheid en Democratie) uitverkoren te worden tot liberaal van het jaar. Wie slechts een beetje een sociaal voelend mens zou zijn, zou zich bij zo'n benoeming toch ernstig achter de oren moeten krabben. Zo niet Halsema...

GroenLinks heeft een langere weg moeten afleggen naar de liberale positie die de partij nu inneemt dan D66. Die werd vanuit een ideologisch vacuum immers meegezogen in het (neo)liberale discours. GroenLinks had echter dit discours moeten bestrijden, in plaats van omarmen.
De partij is immers een samenwerking tussen communisten (CPN, Communistische Partij Nederland), pacifisten (PSP, Pacifistisch-Socialistische Partij) en progressieve christenen (PPR, Politieke Partij Radikalen en EVP, Evangelische Volkspartij).
Om dan uiteindelijk op onverbloemd liberaal uit te komen is een ideologisch verraad waar de PvdA nog een puntje aan kan zuigen!

Het is dan ook niet verwonderlijk dat het niet zo erg wil vlotten met de progressieve samenwerking. Elk van de niet-socialistische 'progressieve' partijen zou liever met de VVD en bijbehorend Rutte regeren dan met de SP. Zij nemen het de SP dan ook kwalijk dat die alleen oog zou hebben voor een regering met de SP; in plaats van een VVD-regering met wat linksige partijen erin (liever een variatie op rechts dan een centrum-links alternatief).
De linkse tegenbegroting (van PvdA, SP, GroenLinks en D66) op de miljoennota is niet van de grond gekomen. Alexander Pechtold liet in een sarcastisch doch humorloos persbericht weten dat SP-leider Roemer en PvdA-kamerlid Plasterk 'waren ontslagen als financieel woordvoerders van D66'. Aanleiding hiervoor was het gebruik van het woord 'links' in een aantal media-optredens.
Voor de liberale Pechtold is het - ondanks zijn innige omhelzing met GroenLinks - belangrijker om niet met met links te worden geassocieerd dan om een bezuiniging van 3,2 miljard beter in te richten.
Dit vastgesteld hebbende, mag het een wonder heten dat er dan nog wel een motie is gekomen en dat de 'linkse' samenwerking verder kom gaan onder de naam 'progressief'.

Dat laatste zal voor Pechtold ook een concessie zijn geweest, omdat hij er geen geheim van maakt de SP het predicaat 'progressief' te misgunnen.

De zegeningen tellende moet je echter vaststellen dat de samenwerking er wel degelijk is, zij het pril, fragiel en met veel gemodder tot stand gekomen.
De grootste te overbruggen kloof in het progressieve kamp is ontegenzeggelijk die tussen de SP en D66. En ondanks haar ideologische verraad is GroenLinks de partij bij uitstek om deze kloof te overbruggen.

Door de gedeelde ideeenarmoede is er potentieel voor een fusie tussen GroenLinks en D66. GroenLinks, die reeds een fusiepartij is, heeft ervaring met het beslechten van verschillen.
Het was ook GroenLinks-leider Halsema die interesse in de 'proeve' van Roemer had getoond. Ze vond hem weliswaar nog wat algemeen, maar verwees deze niet, zoals Cohen (via Pechtold) naar de prullenbak.
GroenLinks is tevens de partij van Leo Platvoet, die zich inzet voor een links Nederland en een links GroenLinks.
Het is GroenLinks, die D66 aan de arm kan nemen in het progressieve kamp. Als GroenLinks nog enig nut heeft, dan is het wel als lijm in het front van niet-rechts...

GroenLinks is schier onmisbaar in de progressieve coalitie. Het is te hopen dat zij bereid is om die rol - liefst met verve - te vervullen.
Dit vergroot de kans op een werkelijk alternatief tegenover kil rechts...