Veenendaal

Robert M. heeft deze week het vonnis van de rechtbank te horen gekregen. 18 jaar + TBS. Dat vond hij onterecht.

Hij vond, dat hij door open kaart te spelen, recht had op strafvermindering. Dat hij dat niet kreeg, was voor hem aanleiding om de rechter een glas water in zijn gezicht te smijten.

Ik begeef me op glad ijs. Maar als ik - op basis van wat ik van deze heerschappen weet - een inschatting mag maken, zie ik een sterke overeenkomst tussen Robert M. en Joran van der Sloot.

Beiden hebben geen geweten. Beiden voelen zelfmedelijden in plaats van spijt. Beiden achten zich 'slachtoffers van de omstandigheden'.

Alles goed en wel, maar voor geitenwollensokkengezever ben je bij mij niet aan het juiste adres.

Een niet-ongebruikelijke aanname is dat 90% van alle pedofielen niets doet met zijn of haar lustgevoelens jegens kinderen.
Robert M. misbruikte ze aan de lopende band.

Er zijn mensen die hun impulsen niet onder controle kunnen houden. Zij zijn dan niet in staat om zich ervan te weerhouden een misdrijf te plegen.
Robert M. ging uitermate berekenend te werk.

Robert M. beweerde dat hij goed was voor kinderen. Het misbruik was een beloning die hij zichzelf toe-eigende.
Hij zei niets te doen waaraan de kinderen pijn of schade zouden lijden. Hij ging door terwijl kinderen in tranen waren.

Het gedrag is verbijsterend gewetenloos.
En dan de aantallen: 87 kinderen.
En dan de leeftijden van zijn slachtoffertjes: baby's en dreumessen - tot maximaal 3 jaar.

Onbegrijpelijk.

Ik heb begrepen dat de maximum straf voor dergelijk misbruik 20 jaar is.
Het zijn er 18 geworden. Met TBS.

TBS is prima. Ik hoop dat een stevige dosis dader-therapie hem in ieder geval inzicht geeft in de gruwel die hij is begaan.
Of hij ooit terug kan de maatschappij in, betwijfel ik. Gelukkig kennen we de Long Stay.

Moge hij daar lang en ongelukkig leven - tot aan zijn bittere, eenzame einde.