Veenendaal

Onlangs las ik in het AD dat er makkelijk is in te breken op de webcams van kinderdagverblijven. 'Kwaadwillenden' kunnen zien hoe kinderen spelen, eten en slapen...

De horror!

Na de enorme zedenzaak van Robert M. is de camera op het kinderdagverblijf aan een kleine opmars begonnen. Zodoende kunnen ouders in de gaten houden of de
leid(st)ers de kinderen echt niet verkrachten...

Wat kan ik hier van zeggen? Verschillende dingen:
1.) Als je de mensen die zorg dragen voor je kinderen niet vertrouwt, besteed dan de verantwoordelijkheid ervoor niet (aan hen) uit. Een gluurcamera in een kinderdagverblijf is... raar, eng en ongepast.
2.) Camera's op een KDV bieden geen enkele garantie tegen kindermisbruik. Als een leidster echt graag onpropere handelingen wil verrichten bij uw kleine, zal ze vroeg of laat wel een manier vinden om de camera te omzeilen.
3.) De aanwezigheid van meekijk-camera's suggereert dat er aanleiding is om te geloven dat er in iedere KDV-leid(st)er een potentiele Robert M. schuilt. Nu is er veel mis met de wereld, maar zo verrot is ze gelukkig niet.

Dan de hackbaarheid. Is het werkelijk zo een groot probleem dat niet alleen ouders mee kunnen kijken, maar ook derden? So what dat de kinderen gezien worden! De klandestiene meekijker kan toch niets anders doen dan... kijken... op een computerscherm.
In welk gevaar verkeert het kind nu precies?

Ik herinner mij niet gelezen te hebben of bij de desbetreffende kinderopvang er ook camera's in de toiletten en/of verschoonruimtes hingen. Als dat zo was, dan nog zou het probleem beperkt zijn. Kinderen worden wel vaker in het openbaar of anderszins onbeschut verschoond. Ik kan me niet voorstellen dat hierin een werkelijke dreiging bestaat.

Hangen er echter geen camera's in de verschoonruimtes van de desbetreffende opvang, dan zou ik me zorgen gaan maken. Immers, de leidsters aldaar zijn onbetrouwbaar - anders hoefden ze niet in de gaten gehouden te worden. En juist in de ruimte waar zij heengaan in afzondering met (een) kind(eren), en waar zij kindergenitalien ontbloten, kun je ze niet zien?
Ik zou zeggen: bel de politie!

De angst voor het 'pedofiele gevaar' kan mensen tot waanzin drijven.
In Hengelo neemt men kinderen mee naar het huis van een pedo die zij gevaarlijk achten. (Lees die zin drie keer na en haal diep adem.)
In Groot-Brittanie moest een kinderarts het ontgelden, vanwege een bord in zijn tuin. De belagers waren niet alleen zo verdwaasd dat ze het verschil tussen 'paedophile' en 'pediatrist' niet (her)kenden; ze gingen er ook nog eens vanuit dat een paria zich kenbaar zou maken middels een bord in de tuin.

Natuurlijk moet je de ernst van zedenmisdrijven, en het gevaar dat hun plegers vormen (pedo of anderszins) vormen, niet onderschatten. Ook de denkbeelden waarmee zij hun seksuele behoeftes (en eventueel bijbehorend gedrag) rechtvaardigen, zijn een bedreiging voor de veiligheid van onze kinderen, waarmee we niet lichtzinnig om moeten gaan.
Robert M. had de euvele moed te beweren dat hij handelde in het belang van de kinderen. Oud-PNVD-partijsecretaris Norbert de Jonge deelt die visie met betrekking tot zijn seksuele verlangens naar een tienjarig meisje. Marthijn Uittenbogaard veronderstelt dat het bezit van kinderporno een 'slachtofferloze' misdaad is - voorbijgaand aan het feit dat voorafgaand in het bezit, dit materiaal eerst vervaardigd moet worden.
Nee; de wereld van pedofielen bestaat uit weinig zuivere koffie.

De vraag is of de reactie van de samenleving hierop adequaat is; met camera-KDV's en andere vormen van pedo-jacht. En die vraag is wat mij betreft simpel te beantwoorden met een 'nee'.

Wil je kinderen echt beschermen, dan moet je ze weerbaar maken. En dat begint met een nuchtere risico-analyse van situaties waarin een kind verkeert.

Robert M. is niet de norm voor leid(st)ers in de kinderopvang.
Hij is zelfs niet de standaard onder de pedofielen; zelfs voor een actieve pedoseksueel geldt hij als extreem.
Je kunt je kind met een gerust hart achterlaten op een dagverblijf. Daar is geen camera voor nodig. In het extreme geval dat er wel kwaadwillende leiding is, kan een camera daar niets tegen doen.

Naast een realisitische analyse van risico's (echt, kinderen hebben het nodig dat ze dat leren), is het ook van belang dat je geen dubbele signalen afgeeft.
Vindt je Marthijn Uittenbogaard echt een gevaar voor je kinderen, neem ze dan niet mee als je hem opzoekt.
Vertrouw je crechleidsters niet, laat dan niet je kind bij hen achter.
En zo zijn er wel meer voorbeelden te noemen van hypocrisie rond hetgeen dat voor de bescherming van onze kinderen moet doorgaan.

Al met al zijn er meer gevaren voor kinderen dan alleen pedo's. Waaronder goedbedoelde (?) 'bescherming'.
De vraag is wie onze kinderen beschermt voor hun beschermers...