Veenendaal

Longread

"Niet gelijk, maar wel gelijkwaardig" hoor ik wel eens zeggen. In sommige gevallen terecht. We hoeven niet hetzelfde te zijn, om dezelfde waarde te krijgen. Maar soms is gelijkheid wel nodig en dan lijken dergelijke uitspraken gebruikt te worden om de status quo te handhaven. "Jij thuis het huishoudelijke werk doen, ik buitenshuis werken. Maar dat laatste zorgt ervoor dat ik geld verdien, status en waardering krijg en deel neem aan het publieke leven, het  eerste zorgt ervoor dat jij een extra dikke knuffel en een bloemetje krijgt." Hoe kan er nog sprake zijn van de gelijkwaardigheid van verschillen, als we ze zo verschillend belonen en waarderen?
Als we over gelijkwaardigheid praten, dan komt ook al snel het begrip ‘gelijkheid’ om de hoek kijken. Ze betekenen niet hetzelfde, maar hebben elkaar wel nodig. In het Engels is dit geen probleem, beide termen worden meestal vertaald met 'equality'. Interessant wordt het pas als we ons afvragen; welke vorm van gelijkheid hebben we nodig om van gelijkwaardigheid te kunnen spreken?