Veenendaal

Foto: onbekend / wikipedia

Leuze nr. 79

DE TOP VAN DE OLYMPUS BEREIKEN

Het hoogst haalbare bereiken. Dat is de betekenis van dit spreekwoord.

In de Griekse Oudheid was de Olympus de berg waar de goden woonden.
Daar, aan de voet van die berg lieten jongemannen uit de Griekse stadstaten  hun vaardigheden zien en bevorderden ze hun onderlinge contacten.
Naar deze mythologische berg zijn onze moderne Olympische Spelen genoemd.
Onze sporters willen figuurlijk de Olympus beklimmen  om in de omgeving van de goden te vertoeven.

Terugkijkend op Rio heb ik twee sporters op mijn netvlies, die volgens mij de top van de Olympus bereikt hebben.
De eerste is Epke Zonderland, die na een dramatische val de moed en de concentratie opbracht om zijn oefening te voltooien.  Hij wilde de wereld zijn vaardigheden laten zien. En dit is volgens de oprichter van de moderne Olympische Spelen  een van de doelen. Niet de overwinning , maar het meedoen is het belangrijkste. Epke heeft dan  niet de door ons verwachte gouden plak  gekregen, hij heeft wel de top van de Olympus bereikt.

Een andere sportster die in mijn ogen de mythologische top heeft bereikt is Abbey d’Agostino.
Op de 5000 meter hardlopen werd deze atlete meegenomen in de val van de Nieuw Zeelandse Nikki Hamblin. In plaats van snel op te staan en door te rennen, hielp Abbey haar zwaar geblesseerde mededingster overeind en begeleidde haar naar de finish. Nikki werd vijftiende en Abbey zestiende in die race.

Pierre de Coubertin wilde in 1890 met de oprichting van de moderne Olympische spelen vriendschapsbanden tussen de volkeren versterken. De Spelen zouden respect, edelmoedigheid en ridderlijkheid bevorderen.
Wat dat betreft zijn Epke en Abbey rolmodel. Niet alleen voor de sporters maar voor de hele maatschappij. Op naar de Olympus!