Veenendaal

OUDER EN GRIJZER

DUMP JE NIET BIJ HET OUD IJZER!

“Ach die oudjes. Het is goed dat ze uit het centrum verdwijnen. Ze zijn economisch niet meer van waarde. En in de buitenwijken hebben we geen last van hen.”

Woorden van deze strekking kwamen in de jaren zestig uit de mond van een jonge student. Een jongen met een camelkleurige houtjetouwtje jas en een pijp losjes bij zijn mond. Zo herinner ik het me.
Het was te zien in een uitzending van Andere Tijden. Het onderwerp was de verhuizing van een oudenliedentehuis uit het centrum van Amsterdam naar één van haar buitenwijken.
Ik zat er vol verbijstering naar te kijken. Dat mensen gemeten worden naar hun economisch nut.

Deze week bekroop mij het vage gevoel dat achter een dun laagje beschaving dezelfde ideeën van de jaren zestig, zoals die jonge student het verwoordde, nog steeds leven.
De aanleiding hiervoor was een opmerking van minister Schippers. Op de televisie had zij het over de wet op voltooid leven. Zij pleitte daarvoor met de woorden dat veel ouderen klaar zijn met hun leven en elke dag treurig wakker worden met het idee dat zij weer de dag door moeten zien te komen.
Het klonk heel meelevend, maar haar betoog was nergens op gestoeld. Er is geen onderzoek geweest dat aangetoond heeft dat veel ouderen aan een voltooid leven lijden.
En juist die ongefundeerde opmerking dat veel  ouderen onder een voltooid leven lijden, geeft mij het gevoel dat achter de empathie het idee ligt dat oudere mensen de samenleving alleen maar kosten. En juist dit laatste heb ik ouderen zo tussen de regels door wèl gehoord.

Jammer is dat. Zelf ben ik groot geworden met verhalen dat de oudsten in de poort zaten. En dat men naar hen toeging voor wijze raad. In de levenservaring ligt namelijk een schat aan wijsheid verborgen.
Laten we daar gebruik van maken!

Foto: Cor van Londen

Website: Waardig Ouder Worden