Veenendaal

WAAG HET EENS
OM NEE TE ZEGGEN.

Ze hees zich achter de arts aan de trappen op naar het spreekkamertje.
Ze kwam voor een vervoersindicatie. Zo kon ze haar familie af en toe nog eens bezoeken. Maar die indicatie kreeg ze niet: ze kon lopen en traplopen, dus ze kon ook met het openbaar vervoer.

Vol onbegrip was ze over dit besluit. Ze voelde zich in de val gelokt door de arts die haar voor ging de trap op en haar niet gevraagd had of ze misschien liever de lift wilde nemen. Want dat traplopen destijds naar het spreekkamertje, dat had ze nog dagen in haar heup en in haar knie gevoeld. En daar had die arts niet naar gevraagd.
Nee, ze maakte geen gebruik van de WMO. Het had immers geen zin om vervoer aan te vragen. Die ondersteuning kreeg ze toch niet.

Afgelopen zaterdag hebben we een middag mede-georganiseerd over de WMO. Mensen konden hier hun ervaringen delen. En of het nu toeval was of niet, maar ik zat aan een tafeltje met mensen die géén gebruik maken van de WMO.
De reden daarvoor zijn de ervaringen, die zij hebben met de indicatie toewijzing.

Zo werd een invalideparkeerkaart niet toegewezen, omdat meneer nog vijftig meter kon lopen. "Maar na die vijftig meter verrek ik wel van de pijn," vertelde hij.
En een mevrouw aan mijn tafeltje had tijdens het indicatieonderzoek beaamt dat ze wel kon stofzuigen. Maar ze had niet verteld dat ze na dit klusje drie dagen uit de running was, omdat haar lijf protesteerde, want daarnaar was niet gevraagd.

De mensen aan mijn tafeltje hadden een gelaten houding. Ze voelden zich onrechtvaardig behandeld en ze hadden geen zin om dit nog eens te moeten ervaren. Daar waren ze te trots voor.

Het devies van deze middag was dan ook:

• Wees niet onnodig trots
• Als je ondersteuning nodig hebt, vraag die dan aan, maar
  DURF EENS NEE TE ZEGGEN (als je gevraagd wordt of iets gaat)
  en NEEM IEMAND MEE NAAR HET WMO-LOKET.