Veenendaal

Eigen schuld, dikke bult?

Eén op de vijf mensen heeft schulden en in Veenendaal hebben 3300 huishoudens risicovolle  -of problematische-  schulden. Dit was deze week te lezen in de Veenendaalse Krant. Als oorzaken worden genoemd de te hoge vaste lasten, de zorgkosten en de inkomensdaling.

In het artikel staat ook dat men zich wil richten op het voorkomen van schulden. Wellicht kunnende ambtenaren van de gemeente hieraan meehelpen door minder bureaucratisch te zijn. Want soms hoor ik verhalen over de gemeente, waarvan ik denk dat ik in 'Het Proces' van Kafka ben terecht gekomen.

In dit boek beschrijft Kafka de berechting van de brave burger Josef K.
Josef K gaat ervan uit dat men onschuldig is, zolang de schuld niet bewezen is. Al de argumenten en feiten die hij aanvoert voor zijn onschuld, worden echter verdraaid in schuld. Josef K komt terecht in de wereld van de bureaucratie en de macht.
Uiteindelijk zwicht hij voor zijn rechters en wordt zijn doodsvonnis voltrokken door een dolksteek in het hart. Mij zijn verhalen bekend van mensen die met de gemeente te maken hebben, die mij aan het proces van Kafka doen denken.

Zo had iemand  -na in juni zijn ontslag gemeld te hebben-  een brief gekregen van de gemeente dat de sollicitatietraining in september van start zou gaan. De betreffende persoon was in de veronderstelling dat na de training de sollicitatieplicht in zou gaan. Dit misverstand kostte hem 3 maanden inkomen.

Een moeder bezocht haar dochter in het buitenland. De dochter had net een kind gekregen.
Omdat de moeder low budget vloog overschreed ze met twee dagen het tijdstip dat ze weer terug moest zijn volgens de regels van het UWV. Haar uitkering werd ingehouden.

Een werkloze vrouw verleent mantelzorg aan haar moeder. De gemeente vindt dat de moeder een PGB aan moet vragen en daarmee haar dochter voor de mantelzorg moet betalen. De vrouw maakt bezwaar. Dit bezwaar blijkt gegrond. Maar in de periode dat het bezwaar in behandeling was ( twee tot drie maanden) kreeg de vrouw geen uitkering.

Als in deze drie gevallen al sprake is van fraude, dan was dit onopzettelijk. Maar de reactie van de gemeente heeft de betreffende mensen wel diep in de zorgen gebracht: hun toch al minimale inkomen werd ingehouden, terwijl de huur, de energielasten en de verzekeringen doorbetaald moesten worden.

Ik zou willen dat - als er op preventie gestuurd wordt - de uitkerende instanties pas uitkeringen stop zetten als de schuld bewezen is. Dat geeft een heel stuk minder stress én schuldenproblemen.
Want uiteindelijk moet het niet het doel van de gemeente zijn om een dolkstoot in het hart te geven aan haar inwoners, toch?