Veenendaal

Foto: Koffie, Cake & WMO

Afgelopen zaterdag hadden we de tweede editie van Koffie, Cake & WMO. Deze keer was het in de Kleine Beer. We hoorden weer veel verhalen.

Er waren mensen tevreden over zoals het nu gaat. Zij hadden aan twee uur hulp per week genoeg. Maar ze maakten zich dan wel weer zorgen om hun huishoudelijke hulp: die moest echt aanpoten. Zoals zij nu werkte, sloopte ze haar lichaam.

Anderen hadden moeite met de stapeling van de kosten.
Zo vertelde een mevrouw dat ze buiten haar eigen risico en haar eigen bijdragen ook nog een kapster eens in de veertien dagen aan huis had. Ze kon niet met haar arm bij haar hoofd komen om haar haar te doen. Behalve de kapperskosten betaalde deze mevrouw dan ook nog het parkeergeld voor de kapster. Dit zelfde gold voor de pedicure, die eens in de drie weken bij haar langs kwam.
“Op zich kleine bedragen.”, zei ze. “Maar bij elkaar opgeteld zijn het elke maand toch behoorlijke kosten.”
Andere bezoekers van onze middag hadden problemen met het parkeergeld dat hun mantelzorgers kwijt waren aan een bezoekje.

Verder had een meneer een tip aan de gemeente. Hij kreeg elke maand een afrekening van het CAK voor zijn gebruik van een huishoudelijke hulp. Maar omdat hij gebruik maakt van een minimaregeling moest hij elke maand weer een formulier naar de gemeente sturen. Dan betaalde de gemeente een deel van de rekening. En daarna kreeg hij weer een nota met het resterende bedrag. Dit kost alleen maar tijd en postzegels voor het CAK, de gemeente en mij. Waarom kan ik niet in één keer de goede nota krijgen?

De mensen vonden het fijn om hun verhaal te kunnen delen.
Al met al was het een middag waarop iedereen tevreden kan terug kijken.

Foto: Koffie, Cake & WMO