Veenendaal

De laatste week zijn we via het nieuws geconfronteerd met de gevolgen van een wantrouwende rijksoverheid. Honderden mensen, die recht hadden op een toeslag in de kinderopvang, werden door de belastingdienst bestempeld als fraudeur. Zij kregen boetes, die soms zo hoog opliepen dat hun hele leven er door ontwricht werd.

Dit wantrouwen is er niet alleen bij de rijksoverheid. Ook gemeenten kunnen er wat van. Zo ook de gemeente Veenendaal!

Een voorbeeld hiervan kunt u vinden als u "invalideparkeerkaart Veenendaal" op google intikt.
Onder het kopje kosten leest u dat wanneer de aanvraag voor een invalideparkeerkaart afgewezen wordt, de aanvrager het totale bedrag van € 126,40 moet betalen.
Wordt de aanvraag toegewezen, dan betaalt de aanvrager de helft: € 63,20.

Ik vond het nogal vreemde gang van zaken, dat je meer geld kwijt bent voor iets waar je helemaal niks voor terugkrijgt, dan wanneer je wel datgene krijgt wat je vraagt.
Een poosje geleden sprak ik hier een WMO-ambtenaar op aan. Hij heeft het me uitgelegd: Het is een raadsbesluit, om te voorkomen dat mensen onnodig een invalideparkeerkaart aanvragen. Wantrouwen dus!

Ondertussen ken ik een paar mensen die  tevergeefs een invalideparkeerkaart hebben aangevraagd. Een van de mensen zei dat hij bij de keuringsarts zijn probleem niet groter wilde maken dan dat het was. Het was al erg genoeg. Die kaart had hij echt nodig. Door hersenletsel was het risico op vallen voor hem vrij groot. Maar in plaats van die kaart te krijgen was hij nu een smak geld kwijt.

Verder had de man geconstateerd dat een andere bewoner uit zijn appartementencomplex wel zo’n kaart had gekregen, terwijl die man veel mobieler was
"Met een grote mond en je problemen wat aandikken kom je veel verder," zei hij.

In mijn ogen is de overheid en ook de gemeente een instelling, die haar burgers moet vertrouwen en hen zo goed mogelijk moet helpen. Ontbreekt die instelling en wantrouwt de overheid/gemeente haar burgers, dan komt dat als een boemerang terug!