Veenendaal

Donderdag 7 juli zag ik de documentaire ‘Extra Handen’ van Zembla op NPO 2. Door de vergrijzing is er een groot te kort in de verpleegzorg. Terwijl een groot potentieel aan uitkeringsgerechtigden voor een oplossing zou  kunnen zorgen. Dit zijn de mensen die wel de ervaring en de competenties hebben, maar niet het diploma.

De gemeente Rotterdam is een pilot gestart met deze potentiële helpenden/verzorgenden. Mensen die zich geschikt voelen, kunnen na een strenge selectie een jaar lang per week één dag scholing krijgen en twee dagen stage lopen in de zorg.

In de documentaire volgt Zembla vier van deze mensen.  Dat zijn: Iman, een alleenstaande moeder van rond de vijftig jaar, met een Marokkaanse achtergrond, Linda, een van geboorte Kaapverdische vrouw, die door de coronacrisis haar werk is kwijtgeraakt, BicheBiche, die van oorsprong uit de Congo komt en Marco, een Nederlandse man, die al veel soorten werk gehad heeft en als mantelzorger voor zijn ouders nu zijn roeping heeft gevonden.

Bij de selectie van de pilot viel mij de motivatie van de vrouwen op. Zij wilden zich nuttig maken, zij wilden van betekenis zijn. Ik dacht aan het stempel dat wij mensen met een niet-Nederlandse achtergrond vaak opdrukken: gelukzoekers en profiteurs. De VVD maakte het tijdens de laatste verkiezingscampagne nog eens goed duidelijk met de slogan: 'Een uitkering is een lekkere hangmat.'

Deze vrouwen wilden die hangmat niet. En al de anderen, die aan de pilot meegedaan hebben, ook niet. Zij deden hun uiterste best om te slagen. BicheBiche met haar kinderen bijvoorbeeld stond voor dag en dauw op om haar peuters naar het dagverblijf te brengen en om het ontbijt klaar te maken voor haar pubers. Daarna moest zij anderhalf uur met de tram om bij haar stageplek te komen. Iman die haar persoonlijke belang om een diploma te halen boven alles laat gaan. Zelfs de geboorte van de tweelingkleinkinderen.

Marco daarentegen had wel goede bedoelingen maar hij begreep niet dat het in december rond de kerst ongewenst was om veertien dagen vrij te nemen. Dit terwijl het verpleeghuis kampte met een schrijnend tekort aan personeel omdat Corona weer had toegeslagen.
De drie vrouwen hebben het gered. Marco is afgehaakt.

De documentaire laat ons zien dat het frame, dat uitkeringsgerechtigden liever in de hangmat bivakkeren, volkomen onterecht is. En hij toont ook  -wat die pilot betreft- dat deze in heel Nederland navolging verdient.