Veenendaal

Politiek kan erg saai zijn, van tijd tot tijd, en het heeft ook niet voor niets een suf imago. Toch kunnen er van tijd tot tijd behoorlijk wat emoties opwaaien. Woede, frustratie, verbolgenheid... maar ook: humor.

Zo ook gisteren in de commissie Welzijn, toen er gesproken werd over de Wet Maatschappelijke Ondersteuning (of: Ontwrichting), oftwel de WMO. Fatima, die met mij in de commissie zit, heeft zich gespecialiseerd in het onderwerp. Omdat er nogal wat haken, ogen en gevaren aan kleven, is het voor de SP erg belangrijk dat alles goed gaat, en dat niks ons door de vingers glipt.

Heb je iemand die veel van een onderwerp afweet, en ook nog eens zeer betrokken is bij het onderwerp; dan ben je dus echt niet zo gauw klaar. En hoewel we binnen de fractie de afspraak hebben om te streven naar maximaal 1 a4-tje tekst per onderwerp - Fatima, die in de commissies belast is met moeilijke en belangrijke onderwerpen redt dat ene a4-tje van geen kant.

Dus... Fatima stak van wal met haar - hele - lange verhaal, en ergens halverwege had Timo Kroes (VVD) last van een volle blaas. Hij stond op, en verliet de raadszaal om een plas te doen (naar z'n eigen g*z**k te luisteren).

Dit moment greep ik aan om Fatima eventjes een glimlach te bezorgen. Ik benutte de ultrageheime communicatiemethode die wij graag gebruiken om elkaar tijdens de commissievergaderingen korte boodschappen over te brengen: briefjes schrijven. Ik hanteerde alras mijn pen, en bood mijn commissiepartner een luchtige afleiding met de boodschap:

Je kan stoppen,
Kroes is al weg
;-)