Veenendaal

als raadsnestor op 30 maart 2022

Voorzitter,
en via u Geachte leden van de Raad,

Voor de mensen die mij nog niet kennen, mijn naam is Jan Breur. Ik ben uw nieuwe raadsnestor, en zeer vereerd deze titel te mogen dragen. Maak gerust gebruik van mijn ervaring; ik ben u graag van dienst. En mocht u ooit niet weten welk standpunt u ergens over in moet nemen, volg dan gerust mijn voorbeeld. Ik ben al zestien jaar onafgebroken raadslid; ik weet inmiddels wel zo'n beetje wat ik doe.

Met name de meer jeugdige leden van deze raad wil ik meegeven: voelt u zich alstublieft niet minder vanwege uw leeftijd. Ik was 24 toen ik uit de jongerenraad afzwaaide en hier begon, en ik weet hoe het voelt als jonkie tussen allerlei oude rotten. Maar onthoud: elke zetel is evenveel waard, en u bent net zo goed uitverkoren om uw stem te laten horen in deze zaal, als welk ander raadslid dan ook.

In uw inwerkprogramma gaat u ongetwijfeld horen welke instrumenten een raadslid tot diens beschikking heeft. Dan gaat het over de FORMELE instrumenten. Staat u mij toe om u een aantal INFORMELE instrumenten ook aan u uit te leggen.

We beginnen met de eerste:
HET VERSTOREN VAN DE VERGADERORDE.
Ik geloof dat de voorzitter een beetje zenuwachtig wordt als ik dit vertel, maar soms kan het geen kwaad om de spanning te breken wanneer deze te hoog oploopt. Maar wees hierin terughoudend. Wanneer je dit middel te vaak en onnodig toepast, verliest het zijn effectiviteit en roept het alleen maar irritatie op.

Nummer twee: HUMOR.
Daar geldt eigenlijk precies hetzelfde voor als de eerste, maar kan iets scheutiger worden toegepast. Maar nog altijd zijn een juiste dosering en timing essentieel.

De derde: HET COMPROMIS
Je zult hier niet vaak helemaal je zin krijgen. Zeker niet wanneer je tot een kleinere fractie behoort. Een compromis is dan een middel om toch een stap in de goede richting te zetten. Maar pas op: wees ook hierin terughoudend. Verlies nooit je eigenlijke doel uit ogen. Als het compromis de maat der dingen wordt, verval je al gauw in kleurloosheid.

En het vierde instrument dat ik wil bespreken, wordt juist effectiever en sterker naarmate je het meer gebruikt. Dat is je MENSELIJKHEID.
Zelfs als je elkaar privé zelden of nooit spreekt, breng je als raadsleden toch veel tijd met elkaar door voor, tijdens en na de vergaderingen – en eventueel daarna op het terras nog. In mijn tijd als raadslid heb ik mij ontwikkeld van een vrijgezelle student die bij zijn ouders woonde, naar gehuwd huiseigenaar met twee kinderen. Je maakt het nodige met elkaar mee – goede en slechte tijden. En we hebben recent meegemaakt hoe waardevol het is als je mens kunt zijn met elkaar. Als de zakelijke hand vloeiend overgaat in een knuffel; als het stijve knikje plaatsmaakt voor een net iets te lang durende emotionele omhelzing.

Je maakt dingen mee in je leven – ook als je raadslid bent. Deel dat.
Dan kan iemand die gek is van het songfestival en sport – waar jij niets mee hebt, dol is op katten – waar jij geen hele sterke gevoelens over hebt, of hele tirades kan houden over een stamppotbuffet – terwijl jij al lang blij bent dat er warm eten is...
zo iemand kan, ondanks ook nog eens politieke verschillen, zo maar een onmisbare plek in je leven vervullen.

Mila Jansen wist dit instrument als geen ander toe te passen.
Wat zullen wij haar missen.

Voorzitter, ik rond af.
Voor zover ik kan terugkijken waren al mijn voorgangers afkomstig van een confessionele partij. En  werden dit soort toespraken dan ook afgesloten met een zegenwens.*
En hoe mooi ik dat ook vind; het is mijn opvatting dat ik nestor van en voor alle raadsleden ben. En daarbij passen geen uitingen bij van één specifieke religie. Vandaar dat ik afsluit met de religieneutrale zegenwens die degenen onder u die al wat langer meedraaien al kennen:

May the force be with us all.