Veenendaal

Dit jaar is Veenendaal een kunstwerk rijker geworden. ??Archiefwand I? van Liesbeth Doornbosch is te bewonderen in theater de Lampegiet. Op de wand is het industriële erfgoed van Veenendaal te bewonderen.

De kunstenares begon, na wat pianospel, te vertellen over gebeurtenissen die zogenaamd in Veenendaal hebben plaatsgevonden. Dit deed ze op zulks overtuigende wijze, dat wethouder Jaap Pilon in de veronderstelling leefde dat hij de hoofdpersonen uit het verhaal persoonlijk kende.

Pilon had zelf ook een rol te vervullen die middag. Hij moest, samen met Jan van Bergen, de gedeputeerde van cultuur in de provincie Utrecht een convenant tekenen voor de periode 2006-2008.
Het convenant houdt in dat Veenendaal jaarlijks ?32.000,- van de provincie krijgt voor het verfraaien van de omgeving door middel van cultuur.

Na de ondertekening van het convenant wilde iedereen natuurlijk dolgraag ??Archiefwand I? zien. Doornbosch gaf Pilon en Van Bergen een speciale rondleiding, waarbij ze uitlegde hoe ze ??Archiefwand I? gemaakt had, wat alles voorstelde, hoe ze op het idee was gekomen, et cetera.

Het kunstwerk bestaat uit diverse foto??s van de Boxal, de Solvay en de restanten van de Hollandiawol-fabriek, die geïntegreerd zijn via technisch ogende tekeningen.
Doornbosch zegt blij te zijn dat de foto??s bij elkaar hangen, en niet ergens los. Op de manier waarop ze nu hangen is het één geheel. In de manier waarop de foto??s zijn opgehangen zit een spannende beweging, die het kunstwerk interessant houdt.

Door ??Archiefwand I? is er tenminste nog wat over van het industriële erfgoed. Een zichtbare herinnering aan datgene wat de gemeente bijna verloren had laten gaan. Hetgene waar Veenendaal groot mee is geworden: de bloeiende industrie. Niet altijd even mooi, maar wel tekenend voor de identiteit van de gemeente.

Tekst en foto's: Jan Breur