Veenendaal

De ideologische strijd is begonnen...

Eerlijk is eerlijk, het winnen van verkiezingen zit de SP de laatste tijd niet bepaald in de vingers. Natuurlijk; Jimmy Dijk weet de peilingen weer op te krikken, maar dat neemt niet weg dat we al jaren geen zetelwinst hebben weten te behalen. En de gedroomde come-back in het Europese Parlement bleef dit jaar nog uit.

Gelukkig is er in de politiek meer te winnen dan alleen verkiezingen...

Over de impact van politici

Het is de taak van politici om te spreken over de buitenwereld die zij vertegenwoordigen. Het uitwisselen van visies en het maken van beslissingen op basis van belangenafwegingen. Dat is wat politiek is.
Politici hebben echter nogal eens de neiging om over zichzelf te praten, en over de inrichting van hun arena. Vaak in de illusie dat de buitenwacht het machtig interessant vindt, of zelfs geholpen is met deze 'bestuurlijke vernieuwing'. En eens in de zoveel tijd leidt dit tot een aanpassing van de vergaderstructuur, waarmee de politici denken de samenleving een grootse dienst te hebben bewezen.

De vakantie die geen vakantie is...

Toen ik uit de Gemeenteraad vertrok, had ik niet gedacht dat ik ooit nog over parkeertarieven zou moeten vergaderen. Maar toch gebeurde het. De P+R in Breukelen is eigendom van de Provincie, en het leek Gedeputeerde Van Schie wel aardig om hier betaald parkeren in te voeren. Want prijsprikkel.
Maar een prijsprikkel zonder alternatief is een zinloze exercitie, wist de oppositie. Dan ben je enkel automobilistje aan het pesten; iets waar de VVD van Van Schie toch zo'n hekel aan heeft.
Dus op de laatste Statenvergadering van het seizoen vond er nog een veldslag plaats over het onderwerp waarvan ik dacht dat ik me er nooit meer mee bezig zou houden. Een veldslag die de oppositie zou verliezen; Van Schie wist zich gedekt door de coalitie.
Een veldslag, waarna ik me door Bertrick van den Dikkenberg naar huis liet rijden en het reces kon beginnen...

Van 's morgens vroeg tot 's avonds laat...

"Half twaalf," zei ik, terwijl ik een blik op de klok boven de uitgang van de Statenzaal wierp. "En ik kwam om een uur of negen binnen, dus ik heb maarliefst twee en een half uur op het Provinciehuis doorgebracht!"
"Je weet het leuk te brengen," grinnikte Bertrick. We hadden immers dik veertien uur zitten vergaderen - en we waren pas halverwege de agenda.