Gisteren liep ik te flyeren in de Componistenbuurt.
Een mooie, ruim opgezette wijk met grote twee onder een kap huizen, een eigen oprit met vaak een Tesla, Audi of Volvo voor de deur. Vaak ook nog een stadsautootje ernaast. De tuinen zijn mooi aangelegd.
"Het is ook onze schuld. Wij hebben het laten gebeuren," zei een Russische deelneemster aan de demonstratie tegen de oorlog in Oekraïne. Met 'wij' bedoelde ze het Russische volk dat Poetin de kans heeft gegeven om als dictator te kunnen doen en laten wat hijzelf wil.
Deze week kreeg ik een mailtje binnen met de volgende tekst: "Het viel me op dat jullie verkiezingsaffiches vermelden dat men men moet strijden. In het licht van de huidige situatie in de wereld lijkt me dat niet helemaal passend."
Hoewel onze eigenlijke aftrap van de campagne 12 februari met de Veense Woonbetoging was, werd afgelopen zaterdag de officiële aftrap van de gemeenteraadsverkiezingen gemaakt. Het was voor ons een druk dagje, temeer daar we te maken hadden met ziekte. Maar een Veense SP'er laat zich niet zomaar uit het veld slaan.
"Wat is de gemiddelde leeftijd van de huidige raad en verwachten jullie dat de gemiddelde leeftijd van de volgende raad hoger of lager zal zijn?"
Met deze vraag, die wij in de raad niet zullen horen, begon burgemeester Kats het kennismakingsspel, na een heel hartelijk welkomstwoord, de 'Veense Raad op zaterdag'.
Op maandag 15 maart hebben het afdelingsbestuur en de fractie van SP afdeling Veenendaal Baukje Hiemstra en Toke van der Rovaart in het zonnetje gezet.
"Gaat u ook stemmen?" Vroeg ik een oudere vrouw in een seniorenflat. Ik bezorgde daar flyers.
"Nee," zei ze. "Het dient mijn tijd wel uit."
Dat is jammer, want het gaat niet alleen om die mevrouw, maar ook om haar kinderen en kleinkinderen.