Veenendaal

Van PVV naar SP

Met de verkiezingen voor de deur gaan alle partijen weer nadenken over hun positionering. Waar staan we  voor, wat zijn onze speerpunten en hoe brengen we die voor het voetlicht bij de kiezers. Nou is het één ding om te preken voor eigen parochie; dat is altijd lekker. Je eigen achterban is prettig publiek en zal misschien andere punten belangrijker vinden maar het toch op hoofdlijnen met je eens zijn. Om die achterban te vergroten en dus om te groeien zal je ook moeten kijken bij welke partijen je mogelijk stemmen weg kan halen. 

Nou is het makkelijk shoppen bij de buren, maar vaak hoor je ook zeggen dat uiterst links en uiterst rechts soms in elkaars poeltje vissen. Als je de politieke partijen ziet als één rechte lijn van uiterst links naar uiterst rechts kan je je daar weinig bij voorstellen maar:

In het politieke hoefijzermodel liggen uiterst links en uiterst rechts  vrij dicht bij elkaar. Iemand die bijvoorbeeld vóór het verlagen van de AOW leeftijd naar 65 jaar is en verder niet veel programma's leest zal daarom misschien, puur door dat ene thema, op extreemrechts kunnen gaan stemmen. Punt is dat als je iemand beter voorlicht het ook kan zijn dat hij vanuit hetzelfde verkiezingspunt; het naar beneden brengen van de aow-leeftijd naar 65 jaar, tóch kiest voor links.

Op belangrijke punten zijn de verschillen natuurlijk levensgroot; een echte socialist zal nooit extreem rechts stemmen, en andersom ook niet. Maar kiezers die op 1 thema kiezen, kunnen we misschien met meer uitgebreide uitleg naar de andere kant halen. Het moge duidelijk zijn dat op bepaalde thema’s dit volledig kansloos is. En dan bedoel ik natuurlijk thema’s gebaseerd op bijvoorbeeld discriminatie. Want sommige kiezers moet je gewoon je tegenpartij gunnen!

Een fijne week,
Enna