Veenendaal

Onderstaande column is geschreven door Tariq Ramadan, ter gelegenheid van het Ramadan-festival 2007. Ter bevordering van kennis en begrip een zeer nuttige overdenking.

Wanneer moslims gevraagd wordt naar de betekenis van de Ramadan, beginnen ze meestal met het noemen van de tijdsbepalingen en de regels van deze vastenmaand. Tijdens Ramadan onthouden praktiserende moslims zich tussen anderhalf uur voor zonsopgang en zonsondergang van eten, drinken, en seksuele contacten. Deze praktische details brengen echter niet de diepe betekenis over van deze maand van intense spiritualiteit, meditatie en zelfreflectie.

Vasten is het aangaan van een spirituele reis. Door te stoppen met eten, drinken en het bevredigen van zijn of haar lichamelijke lusten, probeert de gelovige zijn of haar menselijke natuur te beheersen, om zo dichter bij de goddelijke eigenschappen te komen. Het is een poging om door zelfverheffing Zijn aanwezigheid te naderen. Wie vast zou ook nader tot het geopenbaarde boek, de Koran, moeten komen, en zich, door een intieme dialoog met de Schepper, met de betekenis van zijn of haar leven moeten verzoenen. Hij of zij leert het zelf ontwikkelen en het Unieke liefhebben.

Vasten is mediteren. De Ramadan nodigt ertoe uit om, in plaats van je door je instincten of het consumeren te laten leiden, de meest natuurlijke activiteiten te staken om hun belang, hun betekenis, hun doel opnieuw te ondervinden. Door dit te doen staat de moslim stil bij de waarde van eten of drinken. Hij of zij erkent dat het leven een geschenk is en dat de mens toewijding, nederigheid en dankbaarheid aan zijn Schepper verschuldigd is.

De Ramadan is ook een maand om te gedenken. ? God, het zelf, de armen. Gedurende één maand deelt de gelovige de ervaring van behoeftigen en hij of zij zou erbij stil moeten staan dat zij, terwijl zij misschien lijden, ook een leven, waardigheid en onbetwiste rechten genieten. Gedurende de Ramadan wordt de moslim ertoe uitgenodigd meer te doneren en de armen te dienen.

Vasten is het zelf verlossen, is dichter bij zowel God als de armen komen, door te leren nooit het doel en de middelen met elkaar te verwarren. We leven niet om te eten of drinken maar we eten of drinken wel om een beter leven te leiden en te leren liefhebben. Om Hem en de armen lief te hebben in één en dezelfde spirituele ademtocht. Dat is de diepere betekenis van het gebed van de Profeet: ??O God, leer me de armen lief te hebben?? ? om zo U meer lief te kunnen hebben.