Dag, Aart...
Dag, Aart...
Dood zijn duurt zo lang
Ik ben opgegroeid met Sesamstraat. Daarin ben ik niet bijzonder.
Ik had het geluk een broertje te hebben dat 8 jaar jonger dan mij is, waardoor ik langer ben blijven kijken dan anderen. Maar dat is op zich ook niet bijzonder. Toen ik 11 was, vertrouwde een kennis van mijn ouders mij toe dat hij ook een trouwe kijker was - en zijn kinderen waren het huis al uit.
Meneer Aart was één van mijn favoriete personages. Als mopperkont was hij veel interessanter dan Sien of Frank, die met de strapatzen van de kinderen (Tommie, Pino en Ienieminie) meegingen. Hij was een tegenhanger die het af en toe eens liet schuren.
Zijn personage werd in 1984 geïntroduceerd - het jaar waarin ik 3 werd. Ik heb dus geen herinneringen aan een Sesamstraat zonder Meneer Aart.
Dat Sesamstraat zonder Meneer Aart zal er ook niet komen. Na wat geklooi rond de uitzendtijden, en de zender, is er vorig jaar besloten om geen nieuw materiaal voor Sesamstraat meer op te nemen.
Sesamstraat is een herinnering. En nu is Meneer Aart dat ook.
Gisteren, in 'De Wereld draait door', zong Bert Plagman - de speler van Tommie - het lied 'Dood zijn duurt zo lang'. De tekst is van Willem Wilmink; de muziek van Harry Bannink.
Het is niet fijn om dood te zijn.
Dat maakt me soms een beetje bang.
Het doet geen pijn om dood te zijn,
maar dood zijn duurt zo lang.
Aart Staartjes is 81 jaar geworden. Meneer Aart blijft altijd bestaan.
Het is niet fijn om dood te zijn. Maar herinneringen blijven...
Reactie toevoegen