Veenendaal

De eerste succesjes binnengehaald...

Terwijl de formatiebesprekingen in volle gang zijn... nou ja, volle gang? Er wordt getracht een coalitie te smeden, en dat gaat nog niet zo soepel. Maar goed, terwijl dit alles gaande is, is op het Provinciehuis het reguliere politieke werk weer opgepakt.
En dat behelst: veel vergaderen.

Nu de fractie is gereduceerd tot één Statenlid, namelijk mijzelf, vind ik het belangrijk om - zeker in het begin - alle commissies op zijn minst bij te wonen. Nu hoef ik niet in alle commissies het woord te voeren; Tim pakt als commissielid ook zijn deel. Maar als er wat uit de commissie naar een Statenvergadering gaat, is het fijn dat je al wat van de discussie hebt meegekregen. Bovendien vind ik het belangrijk om met alle commissies voeling te krijgen.

Als er één commissie is waarmee ik die voeling al heb, dan is het de commissie Milieu en Mobiliteit. (M&M, voor intimi.)
Hier was ik immers het afgelopen jaar al in actief, en dat is zeker niet anders geworden. Mijn missie om goed en betaalbaar openbaar vervoer te realiseren, en het in publieke handen terug te brengen, gaat onverminderd voor.

En deze keer zou ik zeker succesjes boeken.
Twee dagen voor deze commissie had ik een raadsvergadering gehad, waarin Wethouder Stroobosscher mij toezegde zich in te gaan zetten voor een snelbus tussen Amersfoort en Veenendaal. Dat is belangrijk, want het OV tussen de tweede en derde plaats van de Provincie is geen gelijkwaardig alternatief voor de auto. Ben je met de auto binnen een half uurtje vanuit Veenendaal in Amersfoort, met het OV doe je er minstens een uur over. Hoog tijd om hier verandering in te brengen, dus.
En met Stroobosscher's toezegging op zak, sprak ik gedeputeerde Schaddelee aan.

Ik vertelde hem wat er in Veenendaal was besproken. "En mijn vraag is," vervolgde is, "bent u bereid om Wethouder Stroobosscher met open armen te ontvangen, en u constructief op te stellen in het mogelijk maken van deze snelbus?"
En zowaar; hij zegde dat niet alleen toe, hij complimenteerde mij ook nog eens met het feit dat ik een toezegging van Stroobosscher had gekregen.
En zo is het eerste stapje naar de snelbus gezet.

Als het daarbij bleef, was dat al heel wat. Maar deze commissievergadering had nog een verrassing voor mij in petto. Tijdens de bespreking over de personeelstekorten bij de busbedrijven, hield de PvdA een vlammend betoog over politieke keuzes.
"En bij die politieke keuzes hoort een directe democratische sturing, en geen concessie die we eens in de tien jaar vaststellen," sprak de woordvoerder. "En daarom vragen we het College welke mogelijkheden zij ziet om in plaats van een concessie uit te geven, het Openbaar Vervoer weer in eigen handen te nemen."
Deze zinnen bewogen mij tot een interruptie. Ik bracht in herinnering dat ik vorig jaar een motie had ingediend om precies dat te bereiken, en daar had de PvdA toen tegen gestemd. "Wat heeft u bewogen om nu de kant van de goeien te kiezen?" Vroeg ik de PvdA.
De woordvoerder antwoordde dat er verkiezingen waren geweest, en er nu dus een nieuw programma en een nieuwe woordvoerder. Ze vervolgde haar betoog, "en ik hoop dat de heer Breur met die draai tevreden kan zijn..."

En of ik tevreden was.
Meer dan tevreden.

Zie ook:

• Snelbus stapje dichterbij
• SP wil Openbaar Vervoer in publieke handen