Veenendaal

Over de poppetjes en onderlinge verhoudingen

"Ik wou je nog complimenteren met je afscheidsspeech in de Gemeenteraad," zei Bertrick, terwijl hij de fractiekamer binnenliep. Hij zette twee bekertjes koffie op tafel; één voor mij en één voor hemzelf.
"Je hebt het gezien?" Vroeg ik verbaasd. Natuurlijk, raadsvergaderingen kun je ook online bekijken ~ ik had alleen niet verwacht dat mensen dat zouden doen als ze geen 'paard in de wedstrijd' hadden. Schijnbaar was hij oprecht geïnteresseerd; ik voelde me gevlijd.

Bertrick van de Dikkenberg is Statenlid namens de SGP: de Staatkundig Gereformeerde Partij. En net als in de Gemeenteraad van Veenendaal hebben de SP en de SGP een opvallend goede verstandhouding in de Utrechtse Provinciale Staten. In het geval van Bertrick en ik is onze regionale achtergrond daar absoluut een factor in: Ik uit Veenendaal, hij uit Elst in de gemeente Rhenen. We komen uit dezelfde streek, en dan snap je elkaar gewoon beter. Als het over onze regio gaat, gaat het niet over een beleidsstuk, of over 'de mensen daar'. Nee, dan gaat het over onze leefomgeving.
Daarom had ik eerder dit jaar geen seconde nodig om te weten dat ik zijn motie, om het open karakter van het Binnenveld te behouden, moet steunen. Het Binnenveld is het gebied dat de overgang van de Utrechtse Heuvelrug in de Gelderse Vallei markeert en unieke landschapswaarden heeft. Het zou zonde zijn om dat vol te plempen met woningen.
Daarom complimenteerde Bertrick ons, toen wij als SP (bij mondje van Tim) vragen stelden over de bouwplannen van de gemeenten Rhenen en Wageningen in dat zelfde Binnenveld, die dwars door het Gebiedsproces gaan en de zeer gewaardeerde Gebiedscoöperatie buitenspel zet.
Overigens was lang, lang geleden, de Rhenense SGP de eerste die aanhaakte bij de handtekeningenactie 'Hier Niet Bouwen', die SP Veenendaal destijds startte omdat het Binnenveld toentertijd ook al werd aangewezen als zoeklocatie voor woningbouw.

En hoewel het bij mij en Bertrick absoluut helpt dat we uit dezelfde uithoek van de provincie komen, is dat absoluut niet de enige factor die helpt in de samenwerking. De reden dat hij nu in mijn fractiekamer zat, is een voorstel dat hij destijds nog samen met Michel had ingediend. En Michel komt helemaal niet uit de zuid-oosthoek, die woont in Utrecht Stad.
Maar Michel en Bertrick hadden ooit samen voorgesteld om aandacht te besteden aan antisemitisme in de Sociale Agenda van de provincie. Dat was toen ik net kwam kijken in de Provincie - ik weet niet eens of ik toen al Statenlid was - en ik had er alleen zijdelings wat van meegekregen.
Maar aangezien ik nu 'de SP' ben, was ik Bertrick's aanspreekpunt hierover. We hadden een afspraak met de ambtenaar die dit voorstel had uitgewerkt, en die had er echt goed werk van gemaakt.
Zowel ik als Bertrick (die het onderwerp een stuk beter in de vingers had dan ik) waren onder de indruk. Er was een mooie aansluiting gevonden op wat Art.1 doet, en alle programma's die op dat gebied lopen.

Later die middag zat ik met andere ambtenaren te praten, ditmaal in de foyer. Het was een zogeheten 'tafeltjessessie', ter voorbereiding van de begroting. Ik zat aan de 'mobiliteitstafel' te praten over de Rondweg-Oost en de ontsluiting van de wijk Veenendaal Oost, toen BBB-fractievoorzitter Anton Verleun bij ons aanschoof.
"Zeg," vroeg ik hem, "wat is dat allemaal voor gedoe in jouw partij?"
Anton keek me verbaasd aan: "wat bedoel je?"
"Een beetje alle Veenendalers van de lijst afknikkeren," antwoordde ik. En met 'alle Veenendalers' bedoelde ik natuurlijk Yasin Makineli, die een blauwe maandag op de kieslijst van de BBB voor de Tweede-Kamerverkiezingen had gestaan, maar daarvan verwijderd is.
"Ja," grinnikte een van de ambtenaren, "als je aan Veenendaal komt, kom je aan Jan."
"Ik was niet echt betrokken bij het opstellen van de lijst," verontschuldigde Anton zich. En nu wil ik geen verband suggereren, maar een week later kondigde hij zijn vertrek uit de Staten aan.
Nou is er natuurlijk ook geen verband; vanwege zijn werk gaat hij buiten de provincie wonen ~ en je kunt geen Statenlid zijn in een provincie waar je niet woont.
"Gefeliciteerd met je nieuwe baan," zei ik toen ik hem weer zag. "Wel jammer dat je ons verlaat." En dat meende ik; Anton is oprecht een aardige man.
"Ja. Gemengde gevoelens," antwoordde hij. "Ik ben blij dat dit op mijn pad kwam, maar ik ga het Statenlidmaatschap wel missen."

Hoe groot het nieuws ook is dat de fractievoorzitter van de grootste partij de Staten gaat verlaten, in 'het huis' werd het overschaduwd door het nieuws dat een dag eerder 'brak'. Sjors Nagtegaal van de PVV was, samen met een commissielid, uit zijn fractie gestapt en heeft met de jongens van JA21 een nieuwe partij opgericht: UtrechtNu! Voor JA21 de tweede keer in drie jaar dat ze van partij wisselen; in december 2020 verlieten ze van Forum van Democratie - en nu verlieten ze JA21. Met medeneming van zetel, uiteraard.
Voor de PVV komt dit natuurlijk ook als een klap. Het is immers nauwelijks meer dan een jaar geleden dat Dercksen en Broere hun PVV-zetels in de Utrechtse Staten omdoopten tot BVNL. En vrij recent kondigde Kamerlid Harm Beertema aan zien lier aan de wilgen te hangen, daar hij het niet kon verkroppen lager op de kieslijst te staan dan een oliebollenbakker. Je kunt je afvragen hoe loyaal het volk is dat zij aantrekt, en waarom het ze niet lukt om mensen vast te houden.
En wat het doet met die PVV'ers die hun partij wèl trouw blijven.

Er is niet veel verbeelding voor nodig om ervan uit te gaan dat dit niet blijelijk wordt ontvangen. En dat klopt ook.
Die avond, na een lange, lange dag besloot ik nog wat kleine dingetjes op de fractiekamer te doen en ik kwam de verlaten PVV-fractievoorzitter tegen.
Ze zei het van zich af te laten glijden, maar het was duidelijk: voor haar voelde het alsof haar een enorme streek is geleverd. En dat is natuurlijk ook wel zo.
Nu heb ik politiek echt niets met de PVV. Ik kan geen standpunt van hen bedenken waar ik het mee eens ben. Maar ik had oprecht te doen met haar, zeker omdat ik weet hoe het is. Dit gun je niemand. Zelfs geen PVV'er.
Na haar 'een fijne avond ondanks alles' en 'sterkte' te hebben gewenst, nam ik een bekertje koffie (zwart als de nacht, sterk als een beer) en liep ik mijn fractiekamer in. De kamer waar Bertrick mij een week eerder complimenteerde over mijn Veense afscheid terwijl we op de ambtenaar wachtten.
"En morgen maak ik gebruik van het inspreekrecht van burgers," vertelde ik hem. Een grijns verscheen op zijn gezicht. "Briljant," zei hij.

Wordt vervolgd