Veenendaal

SP-ers zijn STINKEND RIJK

Quod autem antiquatur, et caseum in frusta comminuti. Sentinis, ubi sunt?*

Voorzitter,

Hoewel het college bonuspunten zou scoren door deze vraag te beantwoorden, is het vooral een stukje ijdelheid mijnerzijds om hem te stellen. En dan niet zozeer ijdelheid over mijn vaardigheid in het Latijn, maar vooral over mijn mijn vaardigheid op Google Translate.
Als ik zou beweren dat ik goed in Latijn zou zijn, zou men zich met recht kunnen afvragen of ik niet alle contact met de realiteit verloren was.

Zoals men zich dat ook zou kunnen afvragen over een wethoudersploeg, die in haar geheel aftreedt – om na een maand afwezigheid terug te keren. Met dezelfde afspraken, en op één persoon na, dezelfde vijf gezichten.
En, in het kielzog daarvan, een gemeenteraad die – wetende dat er in die periode niets te onderhandelen valt – toch een waslijst aan onderwerpen in de ijskast zet, die bijna of zelfs geheel bespreekklaar waren.

Hoera, het was droog vrijdagavond, dus ook nu nog maar een paar uurtjes handtekeningen binnen zien te halen! Gelukkig was er een tweede man (Ary Jan) bij, wat het toch wel eventjes gezelliger maakt! Resultaat toch weer 175 handtekeningen.

Foto: Jan Breur

vlnr: Alja, Nico, Toke

Maar vandaag zaterdag is het Superzaterdag in den lande; we knokken weer met de SP in het hele land voor onze idealen: Menselijke waardigheid, gelijkwaardigheid en solidariteit!

Het afgelopen jaar vond er een merkwaardige wisseltruc plaats in het bestuur van onze gemeente. De wethouders namen ontslag – om na een vakantie van een maand weer opnieuw te beginnen als wethouder! Slechts één gezicht in het team was veranderd – en voor de rest ging alles op de oude voet verder.

Ondertussen had de gemeenteraad wel tal van onderwerpen op de lange baan geschoven. En, weliswaar om hele andere redenen, is het verantwoordingsdebat over het afgelopen jaar ook uitgesteld. 'Uitstel' lijkt het thema van het politieke seizoen 2016-2017 te zijn.

Alles goed en wel, maar er moet nog een hoop werk verzet worden. Niet langer uitstellen, maar de schouders eronder.