Veenendaal

Een sp’er Is nooit alleen

Van burgemeester Zoon kreeg ik ooit de bijnaam ‘Lonesome Cowboy’. Dit, vanwege het feit dat ik het grootste gedeelte van mijn tijd als raadslid de enige SP’er in de Veense gemeenteraad ben. En nu ik rondreis door de Amerikaamse Staten Texas en New Mexico, denk ik vaak aan die bijnaam.

Hoe gevlijd ik ook ben met die bijnaam; ik heb me nooit echt alleen gevoeld. Zelfs niet nu ik door de woestijnen en prairies rijd. Natuurlijk komt dat omdat ik vergezeld word door mijn vader en broers, om de paar dagen een neef bezoek, en mijn moeder en zus binnenkort in ons reisgezelschap mag verwelkomen. Kortom: familie staat centraal op deze reis.

Ook in de gemeenteraad voel ik me nooit alleen. Want ik voel mij altijd gesteund door ‘mijn’ team. Echte SP’ers steunen elkaar door dik en dun. “Een SP’er is nooit alleen,” liet ik een journalist optekenen toen ik in 2006 voor het eerst, als enig raadslid van de SP, gekozen werd. En anno nu geldt dat misschien nog meer dan toen.

Het aantal actieve SP’ers in Veenendaal is groter en gedrevener dan ooit. En we staan voor elkaar klaar. Sietse en Enna bewaken ‘het fort’ op het gemeentehuis, terwijl ik op familiereis in het Wilde Westen ben. En de actieploeg zorgt ondertussen dat er ook buiten het gemeentehuis niet wordt stilgezeten.

Maar wat misschien nog wel belangrijker is: ook op het persoonlijke vlak zijn we er voor elkaar. Zo heeft Erik zich, zelfs op zijn sterfbed, nooit alleen hoeven te voelen. We zijn een vriendenclub. We zijn familie.

Cowboys hebben hun paard; SP’ers hebben elkaar.

Een SP’er is nooit alleen...