Veenendaal

durf te dromen

Vanwege een schouderblessure is Enna tijdelijk wat beperkter actief, dus heb ik de taak op me genomen om de Wekelijkse Leuze te verzorgen. En laat ik dus maar gelijk een grootse leuze erin gooien: DURF TE DROMEN.

Gisteren verscheen op deze site het verdiepingsartikel 'Macht aan de Verbeelding' van Barbara. Het is een reactie op het essay 'Macht en Verbeelding' dat Femke Halsema schreef in het kader van de maand van de filosofie.
Barbara en Halsema blikken terug op het revolutiejaar 1968 en proberen de lessen te trekken die de late jaren '60 en de jaren '70  ons bieden. Want hoewel er anno nu vaak wat laatdunkend over wordt gedaan, kan die periode dienen als een goede inspiratiebron voor progressievelingen.
Samen werden er stappen gezet naar een betere samenleving.

En de stappen uit die tijd kunnen ook nu weer gezet worden. De voortekenen dienen zich aan.
In de Verenigde Staten, waar de revolutie begint (let maar op), is Bernie Sanders de meest geliefde politicus. Een socialist.
Hij weet de strijd voor zijn stokpaardje - gratis gezondheidszorg - te verbinden met de 'fight for fifteen' (verhoging van het minimumloon), 'Black Lives Matter', de strijd tegen DAPL en tal van andere zaken.
Ondertussen zijn er initiatieven zoals 'Wolfpac' en de 'Justice Democrats' die progressiefgestemde kandidaten steunen in (voor)verkiezingen als alternatief voor de kapitalistische pionnen die de twee grote partijen traditioneel gezien altijd naar voren schuiven, en die het gecorrumpeerde politieke systeem willen aanpakken.
En ondanks alle weerstand van de traditionele partijen en kandidaten, weten ze ook nog succes te boeken.

Niet alleen in de VS, maar ook in ons eigen Nederland, durft men weer te dromen. Hoezo zou er geen alternatief zijn voor de zwaar vercommercialiseerde zorgverzekeringen? Het idee van een Nationaal ZorgFonds wordt al door 270.000 mensen ondersteund.
Het FNV weet met 'Young and United' de misstanden rond flexcontracten en jeugdloon succesvol aan de kaak te stellen - opdat de jongste generatie werknemers ook de inkomenszekerheid heeft om een fatsoenlijk bestaan op te bouwen.
En toen het kabinet van mensen met een arbeidsbeperking tweederangs burgers wilde maken, wist de actie 'Wij Staan Op' daar een stokje voor te steken.
Er zijn tal van initiatieven om de samenleving weer in z'n vooruit te zetten. En als die initiatieven ook nog eens samengebald kunnen worden...
...dan kunnen we echt een vuist maken!

Natuurlijk gaat het niet vanzelf.
Natuurlijk zullen we tegenslagen kennen.
Onlangs zagen de medewerkers van Jumbo de meerwaarde van gezamenlijk onderhandelen niet in - en kozen TEGEN een CAO. Dit maakt het voor de bazen een stuk makkelijker hun werknemers een poot uit te draaien.
En laat ik het al helemaal niet over de laatste gemeenteraadsverkiezingen hebben, want dan lijkt de revolutie al helemaal ver weg.
Tegenslag hoort nu eenmaal bij strijd.
Laten we ons daar alsjeblieft niet door uit het veld slaan.
Een beter Nederland, een betere wereld... het is mogelijk.
"You may say I'm a dreamer," zong John Lennon, "but I'm not the only one."
En Karel Glastra-van Loon schreef:
"Blijf niet mokkend aan de kant staan, stel een daad en toon je moed."

Laten we die daad stellen.
Laten we onze moed tonen.

Laten we hiermee beginnen door te zeggen:
"Ik durf te dromen!"